shirin نوشته: هر چند دختره هم ممکنه از رابطشون لذت ببره ولی چون ازدواج براش خیلی مهم هست در نتیجه انتظار داره پسره بره خواستگاریش و پسره هم بنا به دلایلی (اکثرا چون دختره رو به اندازه کافی دوس ندارن و صرفا میخواستن دختری باشه که بتونن نیازشون رو برطرف کنن) از زیر این کار در میره و رابطشون به یک شکست سخت برای دختر تبدیل میشه و دختر اعتماد به نفسشو از دست میده

چند صفحه قبل یک داستانی در مورد یک شخصی که اسم رو با اسم خودم عوض کرده بودم و یک خانم گچسارانی نوشتم - این دقیقن همون داستانه .
نمیخوام از این لفظ استفاده کنم و به نظرم یک جوری تقسیم کردن مردم به بهتر و کهتر هستش ولی فقط برای اینکه بتونم منظورم رو برسونم ازش استفاده میکنم .
چیزی که شما بالاتر نوشتید همون فرهنگیه که در شهرستانها جریان داره و نه در شهر های بزرگ به خصوص تهران . در تهران دخترها دنبال ازدواج و شوهر و ... نیستند مگر کسانی که تازه از شهرستان به تهران مهاجرت کردند یا خانواده های خیلی خیلی خیلی سنتی و با فرهنگ قدیمی که تعدادشون خیلی انگشت شماره .
در شهرهای بزرگ هم تقریبن به همین صورته - حد اقل تبریز و اصفهان و مشهد رو خود من میدونم . در مورد شهرهای نزدیک تهران هم تمامن به همین صورته مثل کرج و ورامین و دماوند و ... چرا که از تهران تاثیر گرفتند .
طبق آمار سال ۲۰۰۸ تراکم جمعیت فقط تهران ۱۰ میلیون نفر بوده و امروزه میدانیم که خیلی بیشتر از این حرفهاست و چیزی نزدیک به ۱۵ میلیون نفر هستش - البته ما در تهران یک چیزی به نام جمعیت روز و شب داریم که منظور بنده جمعیت تهران در شب هستش . چرا که در طول روز جمعیت تهران تا ۲۰ و چند میلیون نفر هم میرسه .
اگر جمعیت سایر شهرها رو هم حساب کنیم مثل : اصفهان (۲ میلیون نفر) - مشهد (۳ میلیون نفر) - تبریز (۲ میلیون) - کرج (یک و نیم میلیون) - ورامین (سیصد هزار نفر) - شهر دماوند (۵۰ هزار نفر) - قزوین (۴۰۰ هزار نفر) و باقی شهر های بزرگ و مدرن ایران رو هم به این جمعیت اضافه کنیم و جمعیت شهرهای شمالی ایران (که در این زمینه اصلن معروف هستند) و همچنین جمعیت کردهای ایرانی (کرمانشاهی ها رو نمیگم ها) که اکثرن کمونیست هستند و طرفدار کموله متوجه میشیم که این اکثریتی که شما میگید یک ادعای پوچی هستش و به هیچ عنوان اکثریت دخترای ایرانی اون طوری که شما نوشتی فکر نمیکنند مگر دختران ساکن شهرستانها و دهات کوچک مانند همون گچساران .
این چیزی که شما دارید به اکثریت میچسبونید فرهنگی هستش که بیشتر در بین اقوام بلوچ ایران و اعراب ایرانی دیده میشه . این داستان که اگر دختری دوست پسر داشته باشه و باهاش رابطه داشته باشه جامعه بهش به عنوان فاسد و فلان و بهمان نگاه میکنه مربوط به اکثریت نیست (مربوط به همون بلوچها و اعراب ایرانی هست بیشتر) . حتا در شهرهایی مثل تهران آدمهای خرمذهبی هستند که این موضوع رو قبول کردند .
در تهران و سایر شهرهای بزرگ که این مساله به قدری عادی و روزمره شده که حکومت از بابتش احساس خطر کرده و کافیشاپها و آیس پک و ... رو تحت فشار میذاره و گشت ارشاد راه میندازه و پلیس نسبت درست میکنه و از این مدل کارها .
اگر این گفته ی شما طبق ادعای خودتون شامل اکثریت مردم میشد و هنوز تابوی جامعه ی ایرانی بود حکومت جمهوری اسلامی اینچنین با شدت عمل در رابطه باهاش وارد عمل نمیشد .