shirin نوشته: در ضمن با ملاک قرار دادن پول میشه خیلی چیزا رو فهمید. من معتقد نیستم که پسر باید برای دختر خرج کنه. ولی معتقدم کسی (چه دختر چه پسر) که کسی رو دوس داشته باشه حاضره از خیلی چیزا براش مایه بذاره از جمله پول که آسونترین راه اثباتش هست و همچنین برای بدست اوردنش هم باید زحمت کشید. (خواهشا نیا میلیاردرا رو برای من مثال بزن که خرج کردن پول براشون مثل آب خوردن هست)
اینکه سرپرستی بچه رو هم ذکر کردم منظورم این نیست که صددرصد حق سرپرستی به زن برسه. ولی اولویت باید با زن باشه اگه شرایطشون در هنگام طلاق تقریبا مثل هم باشه.

اولا مثل اینکه شما واقعا خیال کردید در حال کشتی گرفتم هستید که حرفهای منو آشکارا تحریف میکنید. برو صفحه هشت تقریبا وسطهای صفحه دقیقا متن بالا رو نوشتم.
در مورد اون قسمتی از حرف من که نقل قول کردید داشتم در مورد پسر دروغگویی حرف میزدم که معتقدم حقشون هست با دختری مثل خودشون بیفتن. و گفتم پسره داره به دروغ میگه عزیزم من عاشقتم ، دختره هم میگه اگه عاشقمی بیا همین الان برام یه سرویس طلا بخر که جنابعالی هم اذعان کردی همچنی پسری با شنیدن همچنی حرفی راهشه میکشه و میره، یعنی خودت هم گفتی پسره چون دختره رو دوس نداره حاضر نیست براش سرویس طلا بخره. یعنی با پول میشه فهمید که دروغ میگه یا راست.
در ضمن آدم باید خیلی گیج باشه که نفهمه وقتی دو نفر همدیگه رو دوس دارند یا دو نفر که همدیگه رو دوس دارند یا دختری که به پسری علاقمند میشه چون فکر میکنه اون پسره در مورد احساساتش راست گفته و بقیه حرفها معنی این نمیده که رابطه یه دختر و پسر باید دو طرفه باشه.
حتما به جای دخترو پسری که به هم علاقمند هستند باید بگیم رابطه باید دو طرفه باشه؟
من کجای حرفم گفتم یه دختر یا یه پسر باید بره با کسی ارتباط برقرار کنه که عاشقش باشه و براش حسابی خرج کنه بدون اینکه خودش حسی نسبت بهش داشته باشه؟