من بعد از گذشت سه سالی که راه خرد رو پیش گرفتم و به این پی بردم "دین و خدا" کشکه و این دو ساخته ذهن بشر هستند، اما با این حال گاهی به این میرسم که نکنه دین درست باشه نکنه خدایی وجود داشته باشه! بعد با خودم میگم بر فرض محالی که باشه خدایی که دشمن خرد و تعقل انسانه بدرد پرستش نمیخوره به هر حال خودش باید یکجورایی با این قضیه کنار بیاد هیچ‌یک از محرماتی که ادیان توی قرآن و کتب دینی که ادعا میکنند خدا برایشان ارسال کرده با من سازگار نیست و از همان کودکی من نماز و روزه نمیخوندم و نمیگرفتم، نمیتونم خب چیکار کنم من هیچ حسی در عبادت کردن نیافتم اگر قراره منو بندازه جهنم خب بندازه! شاید همه‌ی اینها بخاطر این باشه که من تو خانواده متعصب دینی بدنیا اومدم و همیشه منو از خدای ناشناخته ترساندن و مهم‌ترین دلیلی که من بی‌دین و بی‌خدا شدم کمی شجاعت بود و اینکه بدنباله انسانیت رفتم من انسانیت رو تو هیچ دینی پیدا نکردم. من هر هفته پنجشنبه برای دعای کمیل به هیئت میرفتم و مشتری پر و پا قرص مجالس مولودی و شهادت امامان بودم.

یک لحظه فقط یک لحظه تفکر باعث شد من دگرگون بشم!
فکر کردم چرا امامان و پیغمران ما هیچکدوم از خودشون یک کتاب ندارند! چرا انقدر شبهات بی‌جواب توی دین ما وجود داره؟ چرا امامان و پیغمبرانی که مسلمین ادعا میکنند عالم هستند و علم لدنی دارند یکیشون واکسن آبله رو پیدا نکرده یکیشون واکسن وبا رو پیدا نکرده؟ چرا رفتار آدم‌هایی که تو هیئت هستند و اونایی که برای مراسم به هیئت میان بویی از انسانیت و دو کلام حرف منطق دو کلام حرف حساب ندارند بزنند؟ ما بچه‌های کوچک 6 ساله و 7 تا 10 ساله توهیئت داشتیم که تو موبایل و تبلت اینها پر از کلیپ سکسی بود همین بچه‌ها گی بودند و همجنس‌بازی میکردن پشت منبر حسینیه موقعه‌ای که تنها میشدن. دیگه به فرق سرم زده بود تهوع و بوی تعفن همه جا رو گرفته بود به حد انفجار رسیده بودم، من هم به خودم تلقین میدادم که اسلام به ذات خود ندارد عیبی هر عیب كه هست از مسلمانی ماست. اون موقعه‌ها دشمن سر سخت آخوندای حاکم ایران بودم میگفتم اینا اسلام رو خراب کردند!

دین مثل یک آفت میمونه که تو خون و رگ انسان رخنه میکنه و به این راحتیا نمیشه شرش رو کم کرد شاید 2 تا 3 نسل دیگه اگر حرفی از دین بیاد مردم خواهند خندید و این کار ممکن نیست مگر با مطالعه و تحقیق.

البته خیلی‌ از دوستانی که در این تالار هستند قبل‌تر از اینها به این نتیجه رسیدن. دوستان فرهیخته نگر شما بعد این همه سال بی‌دینی و بی‌خدایی چیست؟ آیا تغییری در شما بوجود اومده شما هم به تردید رسیدین؟

نظر خودم رو بگم که من محاله یکروزی دوباره بتونم دین را قبول کنم. من تازه به ایده‌آل خودم رسیدم. و از هر مذخرفات دینی و خدا و اینها که بشنوم حالم بهم میخوره.