12-12-2010, 08:52 PM
کاربر مهربد در اینجا اینچنین گفتند:
پاسخ بسیار ساده است. نتوانستن انسان منطقی نیست. بلکه عملی است. یعنی انسان عملن شاید نتونه سنگی رو بلند کنه. ولی منطقن برهانی رو نمیشه ترتیب داد که نتیجه گرفت «مطلقن نمیتواند».
مقدار ماده جهان هم ربطی به بحث نداره. فرضیات این پرسش اون رو در حوزه ممکنات (ذهنیات) قرار میده.
مهربد نوشته: اگر مقدار مایه (ماده) در جهان ثابت باشد و یک آدم برای بلند کردن هر سنگی, به 75% مایه بیشتر از سنگ
نیاز داشته باشد، بدینگونه با مصرف کردن بیشتر از 37% مایه جهان، نخواهد توانست آن سنگ را بلند کند.
به بیان دیگر: آدم میتواند سنگی درست کند که خود نتواند بلند کند.
اگر مقدار مایه بی‌نهایت باشد، آنگاه: آدم نمیتواند سنگی درست که خود نتواند بلند کند.
پس در هر دو ریخت, تکلیف کار آدم روشن است. اکنون خدا نیز یا میتواند بلند کند،
که می‌شود ناتوان در خلق سنگ، یا نمیتواند بلند کند، که باز هم می‌شود ناتوان در بلند کردن سنگ.
پاسخ بسیار ساده است. نتوانستن انسان منطقی نیست. بلکه عملی است. یعنی انسان عملن شاید نتونه سنگی رو بلند کنه. ولی منطقن برهانی رو نمیشه ترتیب داد که نتیجه گرفت «مطلقن نمیتواند».
مقدار ماده جهان هم ربطی به بحث نداره. فرضیات این پرسش اون رو در حوزه ممکنات (ذهنیات) قرار میده.
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)