میدونی یه زمانی مثلا پدرت بهت میگه اگر درس نخونی میزنم سیاه و کبودت میکنم، گوشت رو میبرم، اصلا سرت رو گوشه باغچه بیخ تا بیخ میبرم، از ارث محرومت میکنم!
ولی یه زمانی هست که شما اینقدر دیگه عقلت رشد کرده و/یا پدرت رو میشناسی که میفهمی که این حرفا اونطور که گفته میشه واقعا نیست و عملی نمیکنه.
من احتمالا خدا رو نمیشناسم، ولی دیگه اینو میفهمم که بخاطر درس نخوندن نباید بزنن منو سیاه و کبود کنن و گوشم یا سرم رو ببرن و این واضحا کار عادلانه و عاقلانه ای نیست و چرنده!
و البته فکر میکنم افرادی که به این بینش میرسن دیگه خدا هم باهاشون اونطور حرف نمیزنه، چون میدونه اونطور حرف زدن دیگه واسه سن و شعور اونا نیست و اون تاثیر مفید رو روشون نداره.
ادیان برای عموم مردم اومدن و مخاطب عمدهء اونا عوام و توده ها بودن اونم در زمان قدیم. چیزی گفتن که درحد ظرفیت و تاثیر روی اون مردم باشه.
بعدم یه مسئله که هست اینکه خیلی هم شک دارم که اصلا چه چیزهایی در ادیان واقعا اصالت و اعتبار دارن و تحریف نشده باشن (چه از نظر عین متن و چه از نظر تفسیری و قالب مکان و زمان و شرایط مربوطه). و همچنین ممکنه خیلی چیزهای اونا در گذر تاریخ حذف یا مفقود و فراموش شده باشه.
من حتی قبول ندارم که قرآن تحریف نشده. یعنی میگم بنظر من این مسئله ممکنه (نمیگم حتما رخ داده، ولی باور نمیکنم که بتونیم با اطمینان بگیم که اینطور نیست).
خلاصه از نظر من بیشتر مسائل در ادیان اونقدرها هم قابل اطمینان و اعتماد نیستن. مگر همون اصول بنیادین معنویت و مشترکات واضح میان ادیان.
شاید خیلی چیزها بوده که توسط پیامبران یا اولیا دیگر خدا در تکمیل ادیان ارائه شده یا برای افراد و گروههای خاص، ولی امروز ما از اونا چندان مطلع نیستیم یا بعضی موارد تقریبا به کلی مفقود و فراموش شدن.