02-08-2012, 10:07 AM
درود؛
توجه داشته باشید که در این قضیه باور به خدا به تنهایی مطرح شده. یعنی شرطی در باور به خدا وجود نداره. یعنی باور به خدا همطراز باور به سردی هوا و گرمی هوا و مسایلی ازین دست قرار داره. در مقدمات هم چیزی جز این نیومده. در این صورت پر واضح است که باور به خدا میتونه دارای سود بیشتری باشه. البته در خود همین هم بحثه. چرا که برای داشتن سود بیشتر باید در مقدمات ذکر میشد که خداوند بین شخص باورمند و ناباور تمایز قائله تا بتونه فرقی در بین این دو، پس از مرگ باشه.
این برهان بیشتر به درد خدای نامتشخص میخوره و برای خداانگاران طراحی شده.
توجه داشته باشید که در این قضیه باور به خدا به تنهایی مطرح شده. یعنی شرطی در باور به خدا وجود نداره. یعنی باور به خدا همطراز باور به سردی هوا و گرمی هوا و مسایلی ازین دست قرار داره. در مقدمات هم چیزی جز این نیومده. در این صورت پر واضح است که باور به خدا میتونه دارای سود بیشتری باشه. البته در خود همین هم بحثه. چرا که برای داشتن سود بیشتر باید در مقدمات ذکر میشد که خداوند بین شخص باورمند و ناباور تمایز قائله تا بتونه فرقی در بین این دو، پس از مرگ باشه.
این برهان بیشتر به درد خدای نامتشخص میخوره و برای خداانگاران طراحی شده.
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی