[Mehrbod]

چیز بد اصلا خود موضوع هست...ظاهرا حرف حسابی هم بین حرف هاش هست اما کل حرفش هیچ حسابی نداره!!! گیر دادن به افراد و مقوله های مختلف اونم به شکل بیمارگونه از خصوصیات ایشون هست...مثلا الان کل این مقاله به نظر شما چه هدفی داشت؟

من هدف نویسنده‌اش را نمیدانم، ولی فردید (منظور)های گوناگونی را میتوانست برساند.

برای نمونه جعل و دروغگویی (فتوشاپ) برای بزرگنمایی دست‌آوردها. یا بیش از اندازه گرایش به باختری
(غربی) شدن که کروات را ایرانی بدانیم،ولی ریش را که براستی در تندیس‌های بجامانده میبینیم را انیرانی و عربی.[COLOR="Silver"]


---------- Post added at 12:00 PM ---------- Previous post was at 11:56 AM ----------


[/COLOR]

این مهم نیست که کراوات از حیث تاریخی به چه کشوری تعلق دارد. ولو آنکه امروز سند منگوله دار و غیر قابل تردید امریه فرضاً «خشایار شاه» خطاب به همسرش نیز پیدا شود که ذیل آن امر بر دوختن «کراوات» برای ایرانیان داده باشد، اما مهم آن است که شیفتگان امروزین بهره وری از «کراوات» این نوع خاص از دستمال گردن را به عنوان نماد تشخص ایرانی گری به گردن نمی بندند و عمده چنان شوق و اصرار و اهتمام و وجد و ابتهاج در استفاده از آن پوشش، بازگشت به یک قرینه سازی بین خود و حوزه تمدنی غرب داشته که باطناً آغشته به یک خود سفله انگاری تاریخی و عقده حقارت نسبت به «تمدن غربی» است که در تحلیل نهائی ریشه در یک ناخود آگاه «غرب برتربینی» داشته و دارد.

بواقع مرتکبین به کراوات! با توسل به این پوشش که برای ایشان مُبدل به نماد و شاخص انسان غربی در مقام انسان برتر و متمدن شده می کوشند از این طریق در خلسه «این همانی» دست به پمپ اعتماد بنفس به شاکله شخصیت حقیر فرض شده شان بزنند.

خوب برداشت خودت چیست؟ من باز هم چیز بدی نمیبینم، میگوید کسانی که امروز کروات میزنند برای این نیست که
بخواهند به فرهنگ باستانی ایرانی برگردند، ونکه میخواهند با باختری و امروزی‌نما بودن به خودباوری‌سازی بپردازند که درست است.