[Jooyandeh]

بهترین کار برای این‌که بتوانیم این وحش را شناسایی کنیم،‌ رجوع به خودِ کتابِ مکاشفه هست. در کتاب مکاشفه در رابطه با این وحش توضیحاتِ‌ جالبی داده شده است - به این قرار:

آن هفت سَر، هفت کوهند که آن زن بر آنها قرار دارد. همان‌ها هفت پادشاه نیز هستند.

از آنان پنج تن سقوط کرده‌اند، یکی باقی است و آن آخری هنوز نیامده است؛ امّا وقتی که به‌واقع بیاید، باید اندک زمانی بپاید.

آن وحش که زمانی بود و اکنون نیست، پادشاه هشتم است. او به همان هفت تن تعلق دارد و به هلاکت خود می‌رسد. (۱۷ : ۹-۱۱)

در این‌جا به نظر روشن می‌آید که منظور از «هفت پادشاه»، هفت امپراطوری و هفت قدرت بزرگ حکومتی در تاریخ هستند. توجّه شود که آن "وحش نخستین" همان «پادشاه هشتم» است؛‌ وحشی که از لحاظ قدرت و اقتدار،‌ چون مجموع (یا ترکیبی از) قدرت‌های پیشین خود هست.

توجّه شود که در این نبوت ذکر شده که «پنج پادشاه سقوط کرده‌اند، و ششمی هنوز باقی است.» امپراطوری‌یی که در زمان نگارش کتابِ مکاشفه باقی بوده، مسلّماً امپراطوری روم هست. توجّه شود که نبوت‌های کتاب‌ِمقدس،‌ عموماً "اورشلیم-محور" هستند. سرزمین موعود، در زمان نگارش کتابِ مکاشفه، تحتِ تصرف امپراطوری‌یِ روم قرار داشت.

حال، آن «پنج امپراطوری که سقوط کرده‌اند»، طبیعتاً عبارتند از:

(۱) مصر؛ (۲) آشور؛ (۳) بابل؛ (۴) ماد-و-پارس؛ (۵) یونان.

توجّه شود که تمام این امپراطوری‌ها زمانی سرزمین موعود را به تصرف خویش درآورده بوده‌اند.

حال، باید پرسید، پادشاه هفتم چه امپراطوری‌یی می‌شود؟ پاسخ به نظر واضح می‌آید. بعد از امپراطوری روم، امپراطوری‌یی که سرزمین موعود را به تصرف خود درآورد، [HIGLIGHT]امپراطوری اسلامی[/HIGLIGHT] بود.