[سارا]

اینها را به نداری بگویید که از روی ناچاری چاکری ارباب خود را میکند ..! (:

بوارونه, من گرام (عزّت) آدمی را بالاتر و باارزشتر از اینها میبینم که او را شایسته‌یِ پادویی و چاکری ببینم, این
شمایید که با این گفته‌ها دیگران را به پذیرش سیه‌روزی خود سوق میدهید و آنان را با همین یاوه‌های
نمیدانم شرافت و درستکاری و دستآویز به "عالم معنا"ی هپروتستان به پذیرش ستمدیدگی خود خوشنود میسازید.

ارباب # خداوندگار
می دانم که ما را شارلاتان و دروغگو و فریبکار می خوانید. دیدم که چگونه عالم معنا را تعریف کردید . این تحقیرهایتان، این توهین هایتان این انگهایتان قرار نیست تمام شود؟
بنده یاوه هایم را به خودم می گویم نه به کس دیگر و مثل شما دیکتاتور و زورگو نیستم که بخواهم دیگران را بنده ی فکری خودم بکنم . چرا که خودم را بنده ای بیش نمی بینم. پادویی و مستخدم بودن و خدمتکار بودن هیچوقت برایم عیب نبود . می دانم که طبق معمول باور نمی کنید ولی وقتی 10 ساله بودم آرزو داشتم که مستخدم شوم چرا که تحت تاثیر داستان زندگی امام محمد غزالی قرار گرفته بودم . حالا هم اگر چند تا PhD هم بگیرم بازهم به پای علم و دانش امام غزالی نخواهم رسید و اگر او فراشی را تجربه کرده بنده هم باید مستخدمی و کارگری را حتما تجربه کنم!

پ.ن. فکر می کنم حال که شما دوست دارید دیگران بنده ی فکری شما باشند پس حتما از داشتن بنده و برده ای که خدمتگزاریتان را بکند نیز بسیار خرسند و مسرور خواهید بود و اگر برده داری به شیوه ی گذشته دوباره مرسوم گردد شما حتما در گروه برده داران قرار خواهید گرفت و بیچاره آنکس که برده ی شما گردد!