08-19-2015, 09:55 AM
جستار رفت به یک سمت دیگری تا بیشتر متهم نشده ام به جنون و ظاهر بینی و کمبود محبت داشتن و اینحرفا. دوستان کمی از زندگی بدون حضور خدا صحبت کنند و اینکه تقابلشان با افراد جامعه با دوستان و خانواده چگونه است؟
اینکه چطور می توانند این افسانه "خدا" را در فیلم ها سریال ها و کتاب ها و اشعار و موسیقی و کلن در دنیای اطرافشان، بعنوان یک امر بدیهی و حقیقی ببینند و تحمل کنند؟ باید برایشان این امر ، مضحک و خنده دار باشد؟
اینکه چطور می توانند این افسانه "خدا" را در فیلم ها سریال ها و کتاب ها و اشعار و موسیقی و کلن در دنیای اطرافشان، بعنوان یک امر بدیهی و حقیقی ببینند و تحمل کنند؟ باید برایشان این امر ، مضحک و خنده دار باشد؟