[kourosh_iran]

زیر دست هایی تنها بلدند آش بخورند

به خدا اگر من خدا بودم میذاشتم همون آششون رو هم بخورن، ازشون نمیگرفتم!
اگر قدر خدا داشتم، اونقدر بی حد و حصر، هرچی هم میبخشیدم چیزی ازش کم نمیشد، به همه رایگان میدادم.
نیکی و محبت حقیقی خالص و مطلق مگر غیر از اینه؟
چرا باید در قبال چیزی که به دیگران میدیم ازشون انتظاری داشته باشیم؟
یه آدم خیلی ثروتمند، باید به فقرا کمک کنه. اگر نکنه انسان نیست.

من تعجب میکنم واقعا خدا با اون قدرتش با اون صفاتش با اون بینهایت ثروتش، با اینکه خودش همه چیز داره، بعد شما میگید دنبال چه چیزایی هست! یعنی ما حتما باید بیل بزنیم عرق بریزیم رنج بکشیم کونمون پاره شه در ازای چیزی که میخواد بهمون بده؟

آقا بخورید نوش جون! من برای خودم چیزی نمیخوام، چون نیازی هم ندارم.
آخه چرا خدا رنج و محرومیت آدمها رو باید بخواد؟
چرا باید مشروطش بکنه به حرف زور و انتظارات غیرمنطقی؟
اصلا طرف تنبل هم باشه.
تنبلی یعنی چی اونوقت؟
خود منو میگی تنبل نیستم، ولی انگیزه ندارم، باور ندارم، چون دلیلی هم ندارم. اگر خدا میخواد چیزی بده خب بده، وگرنه دیگه این بهانه ها و حرفهای غیرمنطقی رو من درک نمیکنم! این دوزار زندگی و وجود و خدا و دین مبهم و متناقض و غیرقابل درک در نظر من ارزشش رو نداره که بخوام دنبالش بدوم. خدا اگر نمیخواد نده، ولی ندادن برای خدا هنری نیست! دادن و در ازاش کون پاره کردن و انتظار کار و عملگی داشتن هم شایستهء خدا نیست به دید من. اونکه یه چیزی بدی یه چیزی بگیری که میشه داد و ستد، نه بخشش.