[kourosh_iran]

لاشی بازی بچه های تهران رو دوست دارم! اینکه هیچ چیزی رو به تخمشون حساب نمیکنند دوست دارم! (خودم هم همین طوریم)!

نمیدونم منظورت از لاشی بازی چیه! یا منظورت از تخمشون حساب نمیکنن دقیقا چیه! ولی منم در زندگی به کارایی روش تخماتیک پی بردم
منظورم اینه که عالم و آدم رو نباید به تخمت هم حساب کنی!
اینطوری واقعا در واقعیت های زندگی بهتر جواب میگیری.
مثلا من در محیط کارم تعهد داشتم و روی تعهد دیگران و حرفاشون حساب میکردم، ولی بعد از مدتی دیدم این به ضررم میشه و دیگران هم هیچی نیستن و صرفا دنبال کون گشادی و راحتی و سوء استفاده خودشونن.
از وقتی روش تخماتیک رو بکار گرفتم، منم با واقعیت ها هماهنگ تر شدم و دیگران هم مجبور شدن خودشون رو با من تاحد بیشتری هماهنگ کنن و دیگه این وسط فقط من نباشم که نسبت به مسائل مسئولم.
همینطور است بحث دین و مذهب و ولایت فقیه و غیره!!
همه رو باید به تخمت حساب کنی، وگرنه کونت رو پاره میکنن ازت طلبکار هم هستن!!
واقعیت اینه که در این جهان هیچکس هیچی نیست و باید همه رو به تخمت حساب کنی.
البته بطور کلی و با اغماض میگم! نباید این حرف رو بصورت مطلق و افراطی تفسیر کرد. نه یه چیزایی هم هست که واقعا مهمه و حداقل هایی وجود دارن و یه آدما و موارد و شرایطی هست که نباید باهاشون از سمت تخم برخورد کرد!

البته فکر کنم اون تخماتیک که تو ازش صحبت کردی با اونی که من میگم تفاوت داشته باشه. تو توی یه وادی دیگه صحبت میکنی من از یه وادی دیگه! من از دید جدی با زندگی برخورد میکنم و دارم از مسئله ای جدی میگم، و این روش تخماتیک ناشی از شخصیت بی بند و بار و غیرجدی نیست، بلکه ناشی از عین جدیت و کاراییه و از واقعیت گرایی بدست اومده.