[sonixax]

آره دیگه. رقابت با کمونیسم برای طرف مقابل هم بالاخره تاحدی هم که شده وجود داشته از نظر ایدئولوژی و اینها. و الهام و ایده گیری. لزومی نداره که نظام مقابل حتما در همه چیز درست و درمون و بی نقص و حتی در کل موفق تر باشه تا بتونه تاثیر مثبت روی دیگران بذاره و ایده و الهام تولید کنه. البته که فکر نمیکنم بشه گفت کمونیسم هم ایده ها و سیستمهای نو و مفید نداشته به هیچ وجه! در بعضی چیزها شاید شرایط مردم درش بهتر بوده، ولی در کل مطلوب نبوده و برآیند کلی خوب نبوده.

راستش من هر چی گشتم چیز مفیدی در کمونیسم پیدا نکردم که پیشتر در جایی پیاده نشده باشه تحت نامها و روشها و سیستمهای دیگه!
به قول یکی از دوستان :
کمونیسم = تقسیم عادلانه فقر!

ما که دشمن داشتیم و داریم! این دروغ نیست. اسناد و شواهد تاریخی و دلایل روشنی داره بنظرم. اما اینطور حکومتها هم معمولا اغراق میکنن و از آب گل آلود ماهی میگیرن.

نه! ما دشمن تراشیم!
یعنی برای خودمون دشمن درست میکنیم. وگرنه از خیلی جهات و نظرها کشورها و کسانی هستند که میبایستی بیشتر از ما دشمن داشته باشند یا اصلن دارند! ولی شرایطشون از ما خیلی بهتره.
نمونه : اسرائیل.

بنظر شما ساعات کار و حداقل دستمزد قانونی باید وجود داشته باشه یا نه؟

باید باشه.

چون اینو خود سیستم وضع و کنترل میکنه و بحث چانه زنی کارگر به تنهایی نیست.

اینجا باز هم بحث و چانه زنی کارگر مطرح میشه! کارگر اگر تخصص به اندازه کافی داشته باشه قدرت چانه زنیش هم بالاتر میره! یعنی تخصص رابطه مستقیم داره با میزان نفوذ کارگر!
نتیجه این میشه که یک عمله باید یک ماه کار کنه تا 1000 یورو بدست بیاره و در مقابل مهندس طراح شرکت BMW همین پول رو تنها در چند روز یا حتا ساعت به دست میاره.
پس طبیعتن قدرت چانه زدنی مهندس شرکت BMW بیشتر از عمله هه هستش! این تخصص از کجا به دست میاد ؟! از تحصیل، یعنی دقیقن چیزی که مزدک و مهربد پیشتر ابزار دست سرمایه دار برای بهره کشی از مردم میدونستند!
دیگه در اینجا قضاوت در مورد شیوه فکر اینها با خودتان.

این نشون میده که صرف روابط تجارت و بازار آزاد و رقابت و چانه زنی خود کارگران احتمالا برای برقراری عدالت و شرایط انسانی کافی نیست.

کارگر اگر کار نکنه! نظام اقتصادی اون شرکتها و بازار آزاد و ... میخوابه!!! یعنی چی ؟! یعنی همیشه قدرت چانه زنی داره.
از طرفی سرمایه دار هم اگر سرمایه و ابزار کار رو مهیا نکنه نیروی کار کاگر دو زار ارزش نداره!
به عبارتی این یک رابطه دو طرفه (و نه یک طرفه) هستش که کفه ترازو به نفع سرمایه دار همیشه سنگینی میکنه ولی با همه اینها کارگر هم قدرتهای خاص خودش برای اعمال نفوذ رو داره و اگر نمیداشت! هنوز ما داشتیم در قرون وسطا زندگی میکردیم.

حتی میدونی که در خیلی کشورها قوانین دارن مثلا نمیذارن هرکس بیاد همینطوری اجناس خودش رو برای مدت نامحدود و به هر بهانه ای حراج کنه و خیلی زیر قیمت بده. درست یا نادرستش یه بحثه، ولی همچین محدودیت ها و قوانینی هست و حتما فکر میکنن به بقیه و اقتصاد صدمه میزنه و خطرناکه که باید کنترل بشه.

در کشورهایی که متعهد به اقتصاد آزاد هستند چنین چیزی میشه غیر قانونی! شما حق داری جنسی که داری رو به هر قیمتی که دوست داری بفروشی! و مردم هم حق دارند اون رو بخرند یا نخرند.
ولی حق نداری آشغال به مردم بفروشی! اسم این میشه رقابت.