[Dariush]

«عینی» و «روشن» بازی با لغات به نظر می‌رسد، خصوصا درباره‌ی مفهوم انتزاعی و غیرقابل اندازه‌گیری مثل آزادی که یکسره به احساس روانی سوژه وابسته است(می‌بینید که اگر بخواهیم بحث را بپیچانیم جای پیچ زیاد دارد)و ما معیارهای چندان درستی برای سنجیدن آن نداریم. مثلا محدودیت عینی و ذهنی با یکدیگر در ارتباط مستقیم هستند و در جامعه‌ای که حتی حجاب به زور اجرا نمی‌شود اما سوژه‌ها آنرا بطور خودانگیخته می‌پذیرند نمی‌توان ادعا کرد «آزادی» گسترش یافته، چراکه من و شما آزادی را به آگاهی وابسته می‌دانیم. پس در پایان روز، آزادی ولو در خفا و پنهان از چشم سرکوبگر بهتر است بردگی مطلق، یا حتی آزادی که نتایج آن مطلوب ما نیست!

آه؛ اینطور اگر باشد، خود «آزادی یواشکی» بهترین مثال برای بازی با لغات است، چیزی در حدِ «مثلث چهارضلعی». برخلافِ شما من تصور می‌کنم آزادی تنها دارای وجه روانی و ذهنی نیست و وجوهی از عینیت را نیز داراست که اتفاقا شاید قابلِ اندازه‌گیری هم باشد! حالا پرسش این است که «آزادی یواشکی» دقیقا چه دستاوردی‌ست که بودن‌‌اش را بهتر از نبودن‌اش می‌کند؟