05-21-2014, 07:07 AM
Dariush نوشته: شاید باید یک پرسش تاریخی بسیار مهم را یکبار با خود مرور کنیم و بطور جدی به فکر پاسخی برایش باشیم. چرا ما، به عنوانِ مردمِ ایران، در عرضِ یک قرن، دو انقلابِ به حاصل نشسته، چند انقلابِ ناکام مانده و چند کودتا را از سر گزرانده و بعد از این همه کش و قوس و فرود و فرازهای پیدرپی؛ پس از آنهمه مبارزهها، رشادتها و کسانی چون ستارخان و کسروی، اکنون اینچنین در این گندآبی که با دستانِ خودمان ساختیماش دست و پا می زنیم و به این وضع رقتانگیز و فلاکتبار افتادهایم و تازه پس از همهی اینها به یادِ مبارزاتِ «یواشکی» خودمان افتادهایم؟ این بیشک پرسشیست حیاتی، فوری و سرنوشتساز که ما باید پیش از هرگونه تلاش برای افتادن به دنبالِ هر حرکتِ آلترناتیو ابتدا به ساکن بهش فکر کنیم.سپاسی که من دادم به خاطر این پاراگراف بودها.
خیال برتان ندارد
[COLOR="royalblue"]
چو بخت عرب بر عجم چیره گشت --- هـمـه روز ایـرانیـان تـیـره گـشـت
جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
[/COLOR]جهـان را دگـرگونه شـد رسم و راه --- تـو گـویـی نتـابـد دگـر مـهر و مـاه
ز مـی نشئه و نغمه از چـنگ رفـت --- ز گل عطر و معنی ز فرهنگ رفت
ادب خــوار شــد، هـنـر شـد وبــال --- بـه بستـنـد انـدیشـه را پـر و بــال
«توصیف فردوسی بزرگ از تازش اسلام به ایران»
خردگرایی و ایمان ستیزی