[Aria Farbud]

در این باره یک روشنگری هم نیاز است، از آنجا که زبانِ پهلویِ ساسانی را هم پارسیک می گویند.
درباره ی دگرگونی باید گفت دگرگونیِ دستوری پدید نیامده تنها ساختارهای تازیک زدوده می شود و ساختارهایی مانند همین "ایک" را که کمرنگ شده را زنده می کنیم تا زبان آشفته نباشد همان جور که در سده یِ 16 ترسایی در زبانِ انگلیسی زنده شد:

-ics in the names of sciences or disciplines (acoustics, aerobics, economics, etc.) it represents a 16c. revival of the classical custom of using the neuter plural of adjectives with -ikos (see -ic) to mean "matters relevant to" and also as the titles of treatises about them. Subject matters that acquired their names in English before c.1500, however, tend to remain in singular (e.g. arithmetic, logic).

همیشه نیازی نیست کارواژه های آموده زدوده شوند چون گاهی چمِ واژه در هر یک جداست مانند: خواب کردن و خوابیدن.



پارسیگر