[Soheil]

درود

آزادی عقیده – جزو حقوق اولیه افراد است . كه حكومت مردم سالار وظیفه دارد برای مردم خویش تامین نماید . حتی وقتی حكومت یك باور مذهبی خاص را مضر بداند . مكلف است امنیت پیروانش را تامین نماید .
آزادی منحصر به جسم انسان نیست . كه فكر و روح نیز به آزادی محتاج است . مردمی كه فكرشان آزاد نیست هیچگاه آزاد نخواهند شد . بلكه به وسعت تفكرشان قفسی دیگر را تجربه خواهند كرد . بنابراین تمام شهروندان می باید در ابراز عقیده و پیروی از باورهای درونشان آزاد و مختار باشند .

آزادی مذهب شامل حق عبادت تك نفره و یا گروهی می گردد كه فرد می تواند در میان جمع و یا در خلوت خویش به جای آورد . و نیز شامل حق مشاركت در مراسم مذهبی و اجرای مناسك و نیز آموزش دین می شود . كه در همه حال باید بدون ترس از آزار حكومت یا گروههای دیگر جامعه و با آزادی كامل انجام گیرد .

درود بر شما

همانطور که مزدک گرامی هم اشاره کردند، از نظر من هم آزادی دین و مذهب عبارتی مبهم است. و باید در قانون مشخص شود که منظور از آن چیست. اگر منظور داشتن یک عقیده یا بیان و تبلیغ آن است، بله آزادی مذهب باید به رسمیت شناخته شود. اما اگر منظور اجرا و اِعمال احکام و عقاید دینی است، خیر. لزوما نباید آزاد باشد. چون ممکن است یک دین احکام قربانی کردن انسان، کشتن کافران، کشتن یا مجازات گناهکاران، ... را داشته باشد. که اسلام ِ اسلامگرایان(اسلام واقعی؟) دقیقا در همین گروه از مذاهب قرار میگیرد. پس آزادی ِ مذهب بی معنیست و نمی شود هر مذهبی را آزاد گذاشت، مگر اینکه صراحتا گفته شده باشد که منظور، داشتن یک عقیده یا تبلیغ و بیان آن است و نه اِعمال آن.
(البته طبعا منظور شما هم این نبوده که این نوع ادیان را آزاد بگذاریم، ولی ممکنه همچین برداشتی از حرفتون بشه.)

تاکید میکنم که با آزادی مسلمانان ِ عادی کشور موافقم. اکثریت مسلمانان کشور در یک حکومت سکولار به خوبی و خوشی در کنار پیروان ادیان و عقاید دیگر خواهند زیست و مشکل حادی ایجاد نمیکنند. منظور کسان دیگری بود. مسلمان ِ اسلامگرا با مسلمان عادی تفاوت زیادی داره.