[Russell]

درود، البته من با قانون طلایی کنفسیوس که گفتید مشکل
چندانی ندارم، ولی خوب چندجایی هم درست کار نمی‌کند، برای نمونه:

• من دوست ندارم دیگران به من کمک کنند، ولی آیا من هم نباید به دیگران کمک کنم؟
  
• من دوست ندارم در زندگی به کسی وابسته باشم، آیا کسی هم نباید به من وابسته باشد (بچه‌هایم برای نمونه)؟
  

اما این سه بندِ «پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک» (که پشت سر یکدیگر هم می‌آیند) از آنجاییکه بسیار باز
و جهان‌شمول هستند و به چیز ویژه‌ای اشاره نمی‌کنند، برای من با دیدگاه خردگرایی بسیار بیشتر هم‌خوانی دارند.

در دیدگاه خردگرایی می‌دانیم که همه چیز نسبی است و هیچ قانون ویژه‌ای در همه زمان‌ها و شرایط درست نخواهد بود،
از همین‌رو اگر بدانیم در هر موقعیتی نیک چیست و شر کدام است، آنگاه می‌توانیم با برگزیدن راه نیک در زندگی به رستگاری برسیم.

من هم نمیگم که صد در صد این قانون اخلاقی هست،ولی معیار خیلی خوبی بوده و هست برای انسانها و اخلاق انسانی که نتیجه فرگشت اوست را تا حدودی بیان میکند.
مشکل شعار زرتشت دقیقاً همین است که به چیز خاصی اشاره نمیکند.من نمیدانم چطور قرار است این قانون به تنهایی کمکی به اخلاقی تر شدن جامعه کند،بر عکس قانون طلایی برای مثال.