[Theodor Herzl]

چرا، شدنی است.
این بسته به کران‌نمایی این فرایافت (Definition of a Concept) است. برای نمونه میگویند که:
١- خدا دادگر اَوَست (عادل مطلق) است
٢- خدا بخشاینده اَوَست است (رحمان مطلق) است
خوب زمانیکه نشان دهیم که دادگری با بخشایندگی یکجا نمیتوانند باشند ( چون برای نمونه کسی که گناهی نکرده، انگاه برابر میشود با کسی که گناهی کرده ولی بخشوده شده!)، پس نبود یا ناشایندگی چنین فرایافتی پایوَر(ثابت) شده است.
پس کوتاه سخن، اگر کران‌نمایی خدا یا هر چیز دیگر، خودش دارای ستیز درونی باشد، میتوان نبود آنرا نیز پایور نمود،
گرچه همچنان که پیشتر در اینجا بدرستی گفته شد، و از انجایی که ما در کـُنش، نیاز داریم که کارهای خودمان را با انگاشت بودن یا نبودن چیزی انجام دهیم ، چیزی که آروین و پیشینه مند است، نیاز به پایوری نداشته و درست انداشته میشود و وارونه ی ان، نادرست انگاشته.
همین مِهاد در دادوری هم بکار میرود:
claim: اگر من بگویم که شلوار شما، از آنِ من است، بار پایوری (burden of proof)ان بردوش من است چون هنجار آروینی (default norm) نشان داده است که شلوار بیشتر مردم، از خودشان است. هیچ پلیس و دادگاهی نمی اید شلوار شما را کنده به من بدهد، گرچه ارزش سخن و گواهی من برابر ارزش سخن و گواهی شماست!
no claim: اگر هم بگویم ای مردم شلوار من ، از آنِ من است، میگویند خب، میدونیم ، چرا داد میزنی ( چون یک داو نیست، هنجار آروینی است)
پس چیزهایی که "دانسته" نیستند و تنها در "باور" هستند ، همگی در میان آن چیزهایی هستند که نیاز به پایوری نبودن آنها نیست، چه خدا باشد و چه دراکولا یا هری پاتر

*
هنجار آروینی = نورم تجربی

این‌ها مربوط به خدایی است که تعریف‌های مشخص دارد ، مثل خدا‌های ادیان ، ولی‌ مثلا شما از کجا می‌دانید که خدا در سیاره X در ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین زندگی‌ نمیکند و یک موش پرنده ۷ سر است که شما هنوز هیچ اطلاعی از آن ندارید؟ اینجا تفاوت میان belief و knowledge میان می‌‌آید ، شما به آن موش باور ندارید ، چون سندی در تایید وجود او ندیدید ، ولی‌ دانایی این را هم ندارید که به صورت ۱۰۰% بگویید او وجود ندارد که البته احتمال وجود هم ۵۰ / ۵۰ نیست بلکه ۹۹.۹۹ / ۰.۱ هست. جهان فرضی‌ غیر مادی به کنار ، ما که هنوز به تمامی‌ همین cosmos خودمان دسترسی‌ نداریم ، از کجا میتونیم بگوییم که ممکن نیست که در یک گوشه آن یک خدایی باشد؟