[demeter]

البته من مخالفم که آواتار اصلا مفهومش به طبیعت ربط آمچنانی داشت و بیشتر به نوعی حالت استعاری روابط انسان ها و ملت ها روی زمین بود.(به نوعی زمینی ها استعمارگر بودند)


اتفاقا دارمش و توی واچ لیستم هم هست ولی چه کنم از این تنبلی:)))

آواتار و نه فقط آواتار بلکه فیلم های آخر الزمانی که طبیعیت در اون ها
ربط پیدا میکنه , که کم هم نیست و با پیام هایی هم مثل با طبیعت
دوست باشید (بازگشت به درخت زندگی مربوط به فیلم ) یا به زندگی
ساده و غیر صنعتی باز گردید که جدا از تخیلی بودن آن بهانه ای برای
جلوه های ویژه چشم نواز و هیجان زده کردن مخاطب بدون پشتوانه
ایجاد کرده .

بیخود هم نیست که جیمز کمرون تا قسمت 4 این فیلم را برنامه ریزی کرده
و آواتار از پرفروش ترین فیلم های تاریخ سینما است .
البته آواتار از زیبایی های تصویری آن نمی توان چشم پوشی کرد و فیلم
سرگرم کننده ای است با این حال محتوای آن در همان خط فیلم های
اپیدمیک آخر الزمانی قرار می گیره و بازنمایی تخیلی هم دارد که البته به
این ایرادی وارد نیست ولی اینکه بخواهیم آواتار را یک فیلم جدی از
لحاظ محتوا بدونیم اصلا قابل قبول نیست .

آنتی کرایست تنها پشت پرده طبیعت زیبا را نشان میده و شک جدی به
بیننده وارد میکنه . نوع رنگ بندی دو فیلم کاملا این موضوع را نشان میده .