[undead_knight]

آرش کَپی‌های دیگر همچنان هم لاشه‌خور هستند و از شکار مورچه گرفته تا نُخُستی‌های زنده‌ی دیگر هم نمی‌گذرند!
چندی پیش مستند شامپانزه‌ها را می‌دیدم که با چه مکر و فریبی به شکار میمون‌های درختی می‌رفتند و زنده زنده
دل و روده‌ی آنان را درمیاوردند و نشخوار می‌زدند. نیاکان ما هم وضع بهتری نداشتند، به عنوان مثال دندان‌های ما نشان
می‌دهد ما بکلی آشغال‌خور بوده‌ایم...
چند تن از دوستان من گیاه‌خوارند، آنچنان وسواس و جنونی در خورد و خوراکشان دارند که مپرس.. استدلال‌های ایشان
هم اغلب موارد مشابهی هستند، ترحم خارج از عرف به جانوران:

بلی بلی اینها رو توی این تاپیک دوستان هم گفتند حتی یادم هست یک نفر لینک شکارشون رو هم جایی گذاشته بود ولی پیداش نمیکنم:))
اصلا همه چیز خواری یعنی فرصت طلب ترین بودن بین جانداران!
تاثیر باورها رو روان رو هرگز دست کم نگیر،مغز انسان طوری هست که میتونی بهش چیزهایی رو بقبولونی که با طبیعتش هم ستیز آشکاری داره!