[سامان]

عزیز من دیکتاتور مصلح چه صیغه ای هست دیگه!دیکتاتور مصلح و خوب وجود خارجی نداره.البته مقایسه کردن کارنامه کاری حکومت ها کار شایسته و درستی هست ولی راضی شدن به دیکتاتوری مسئله متفاوتیه.
رضاشاه عزیز هم اومد و مجلس مشروطه ای که از عمرش چند صباحی نگذشته بود رو کاملا از بین برد، واقعا این هنره که یک کشور رو که تازه کمی از دیکتاتوری نجات پیدا کرده باز به سمت دیکتاتوری برد؟هنوز هم پاسخ مناسبی نگرفتم که اگر این دیکتاتور مصلح بود چرا در اولین سعی در تضعیف ابتدایی ترین مصادیق دموکراسی کرده؟من نمیدونم دوستان مدافع سلطنت چه چیز رو در سلطنت میبینند که دموکراسی قادر به انجامش نیست و باید برای پیشرفت کرن اول دموکراسی زیر چکمه بره بعد کشور پیشرفت بکنه!

دیکتاتور مصلح صفت وموصوف هست دیگه!
یعنی کسی که با توجه به تعاریف امروزی ما نوع حکومتش در رده ی دیکتاتوری قراربگیره ولی اموری که انجام میده به صلاح کشورش باشه و به پیشرفت مملکت بیانجامه. البته به شما حق میدم که با توجه به دانشی که دارین وشرایطی که جهان امروز تجربه میکنه دیکتاتورمصلح رویک ترکیب وصفی متناقض به حساب بیارین ولی باور بفرمایین هرچی فکر میکنم میبینم ایران زمان آخر قاجاریه وضعیتش جوری بوده که به رضاشاه میشه لقب دیکتاتور مصلح داد. یعنی اصلا وضعیت و سطح آگاهی ها جوری نبوده که بخوایم بگیم کسی با نیت خیر نمیبایست از طریق خودکامگی نقشه های خوبش رو برای کشورش عملی میکرده. برعکس شاید اصلا توفضای سیاسی اون موقع فکر اینکه از طریق تقویت نهادهای مدنی!! میشده اوضاع رو بهبود بخشید، مسخره به نظر میومده.
ضمن اینکه من بر خلاف شما و جناب داریوش خان که جواب سوالهای من روندادن اصلا آدم ایده آلیستی نیستم وبه نظرم تاسیس مدرسه خیلی کار مفیدتری بوده برای کشورم تا روانه کردن فحش به هر طرف در قالب هزل یا هجو و احترامی که برای امثال دهخدا قائل هستم نه بخاطر هزلیات ایشونه بلکه بخاطر خدمتی هست که از طریق تولید لغتنامه و کتابهایی از این قبیل به ادبیات ایران کرده اند. البته دشمنی ای هم با میرزاده ی عشقی ندارم.