[Dariush]

شما که به کمک اشعار نغز شاعر شهیدتون من و چند میلیون ایرانی دیگر را خر حساب فرمودید، لطف کنین و بگین سلطنت یک دیکتاتور مصلح باجربزه بر مشتی خر چه اشکالی داره؟
این رو هم جواب بدین که راه آهن رضاخانی بیشتر به درد این مملکت خورده یا اشعار خر تو خر مرحوم میرزاده؟
شما در دنیای واقعی زندگی میکنین یا در وهم فانتزیهاتون؟

احساسی نباشید دوستِ من، کسی به شما جسارت نکرد، زبانِ شعر و انتقاد همین است و عشقی هم نه اولین و نه آخرین کسی نبود که چنین تند و تیز نقد می‌کرد، برای مقایسه می‌توانید چرندوپرند دهخدا یا آثارِ جمالزاده و هدایت و دیگران را بخوانید که چیزی کم از عشقی ندارند. استبداد از هر نوع و شکلش، از همان ابتدای حضورش محکوم و مذموم است، مخصوصا که قرار باشد مجلس و قانونِ اساسی‌ای که مردم برایش سالها با دستگاهِ استبداد و استعمار جنگیدند را از بین ببرد. دیکتاتورِ مصلح هم، همانطور که آندد گفت، تضاد اسم و صفت است، مثلِ مثلثِ چهارگوش.

برای من آزادی بیان و دموکراسی و قانون بیش از همه چیز اهمیت دارد، مخصوصا در برابر کسی چون رضای چماق به دست که چه حضورش به عنوانِ دیکتاتور و چه رفتارش، چیزی جز توهین به مردم نبود، آنگاه که با چماق و فحش با همه برخورد می‌کرد. جربزه‌ی او هم همین بود که به بدبخت بیچاره‌ها فحاشی کند و آنها را با چماقِ در دست‌اش کتک وگرنه دیدیم در برابر انگلیسی‌ها چگونه برخود رید و هتا وقت نکرد خود را پاک کند از بس برای فرار عجله داشت.