[Dariush]

سوخته‌دلان هنگامِ شادی خود را رسوا می‌کنند، زیرا شادی را چنان در آغوش میگیرند که گویی می‌خواهند از رشک، خرد و خفه‌اش کنند، دریغا اینانند که چه خوب می‌دانند که شادی از برشان چه گریزاست.

پاره‌ی 279- فراسوی نیک و بد- برگ 278