[folaani]

گذرا[SUP][1][/SUP] یا پایا, چیزیکه آدم به یاد نیاورد به چه درد میخورد؟
این چیزیکه میگویی در همان اندازه چرند است که ما کاری را بکنیم چون در ژن امان است. شما هم کاری را میکنی چون در "روح" ات هست (:

خب دیگه شما فرض میکنی همه چیز جسمه یا اونطوری که شما فکر میکنیه.
درحالیکه بحث روح و ضمیر ناخودآگاه و این حرفا هم هست.
وقتی ما بحث رو با فرض زندگیهای چندگانه کردیم، یعنی نباید اونطور مثل شما همه چیز رو در بعد مادی و شناخته شده و درحد دانش/درک/تجربهء خودمون محدود کنیم.
اگر میخواستی اینطور بحث کنی باید از اول میگفتی اصولا بحثهای ماورایی و زندگی چندگانه برات قابل قبول نیست چون در حوزهء دانش و دسترسی و درک بشری نیست.

تازه کسیکه کارِ خودش را به یاد نیاورد هم خودبه‌خود تخفیف میخورد و اگر کار خطرناکی نکرده باشد او را نخست میفرستند آسایشگاه روانی‌ای جایی تا ویر[SUP][5][/SUP] اش را بازیابد.

بقول شما تخفیف میخوره، اما آزاد و بدون هیچ مجازاتی هم نمیمونه.
پس شما سر حدش بحث داری، نه اصل مجازات در عین ناآگاهی ذهنی مجرم.
هر کسی هم که کار خطرناکی کرده باشه لزوما بیمار روانی نیست و تنها بعضی ها از این نوع تشخیص داده میشن.
بعضیا از روی آگاهی و ارادهء کامل و بدون مشکل روانی خاصی جنایت میکنن و وکیلشون نمیتونه با برچسب بیمار روانی زدن به اونا مجازاتشون رو کم/لغو کنه.
تازه منظور از کار خطرناک هم مبهمه.
شاید طرف میلیاردها کلاهبرداری کرده. آیا این کار خطرناک نیست و بنابراین مجازاتی نداره واسه کسی که حافظش رو از دست داده؟
باید آزادش کنن تا از زندگی لذت ببره؟

ضمنا چه بسا خداوند هم با این بیاد نداشتن به نفع ما کار میکنه و تاجاییکه میشه تخفیف میخوریم.
اما اگر این مجازات حداقلی هم صورت نگیره، روح پاک نمیشه و امکان نجات پیدا نمیکنه. وقتی در حالت آگاه خودش قرار بگیره، این مشکل و بار رو بر دوش خودش خواهد دید. و چه بسا رنج به مراتب بیشتری رو متحمل بشه در اون حالت (میگن مجازات روح لطیف در اون حالت به مراتب رنج بیشتری داره براش).
پس اینطور مجازات هم میتونه خاصیتی داشته باشه.