[sonixax]

من نمی‌دانم چرا آدمی که نه سخنران است، نه نوآور است، نه دارای نبوغ سیاسی یا نظامی یا اقتصادی ِ خاصی‌ست و نه حتی در صنف ِ خودش معتبرترین است می‌شود رهبر ِ یک کشور و آنچنان در دل ِ مردم شور و شوق به پا می‌کند.

تنها دلیلش خود جامعه ی ایرانی بود - جامعه ای که به شدت نخبه کش و کودن پرور بود و متاسفانه هنوز هم هست ولی با دوز کمتر .
جامعه ی ایرانی جامعه ای بود که اگر کسی حرف حساب میزد آن را درک نمیکرد ولی به جایش اگر کسی ک.ش میگفت همه براش کف و سوت میزدند و باهاش حال میکردند و کلن از فکر کردن فراری بود ، که البته این مشکل تا حدودی در جامعه ی ایرانی بر طرف شده ولی هنوز هم آثارش رو میشه دید .
در عین حال جامعه ی ایرانی آن دوران به شدت مذهبی بود و تحت تاثیر ملایان و صد البته آینده نگر هم نبود چون در تمام موارد به جای استفاده از عقلش از احساسش استفاده میکرد .

در نتیجه ی چنین جامعه ای زیاد عجیب نیست که روح الله خمینی که کمی دل جرات بیشتری داشت طی مدت تنها و تنها چند ماه سبز شود ، رشد کند و به رهبر یکی از فجایع تاریخی ایران تبدیل شود - کلن اگر انقلاب ایران بر مبنای عقلانی بنا شده بود و تفکر درستی پشت سر داشت یا اصلن صورت نمیگرفت یا کارش به اینجاها نمیکشید .