[Russell]

من اینجا هیچ سخنی از هوش و آگاهی نگفته‌ام(آنجا که گفته‌ام بحث بر سر چیز دیگری بود)، مهربد چنان دلیلی ارائه می‌کند، از او این سوال را بپرسید. دلیل من تنها تعلق به گونه‌ی هومو سپینز است و اشتراک دی‌ان‌ای با شما، و بله، هرچه دی‌ان‌ای شما به من نزدیکتر باشد برایم مهمتر می‌شوید و اگر وادار به انتخاب باشم آنکه به من نزدیکتر است را انتخاب می‌کنم: اول خویشاوندان، سپس غریبه‌ها. چرا؟ «غریزه‌ی حیوانی».

خوب امیر این «غریزه حیوانی» ناطبیعی و نافرگشتی‌ست؟
خود بیرحم بودن فرآیند فرگشت نتیجه نمیدهد که ما محصولات آن بیرحم باشیم (که بگمانم مورد توافق هر دوی ما باشد).

درست؟ از یک نگاه عینی؟؟
راسل طبیعت درست نیست، درست این می‌بود که ما هرگز برای سیر شدن، درمان شدن، امن بودن و گسترش وسایل رفاه و آرامش و تفریح خود نیازمند آسیب رساندن به هیچ بخشی از هیچ کجای طبیعت نمی‌بودیم. اینجا بحث بر سر انتخاب گزینه‌ای در جریان است که از باقی آنها کمتر بر خطاست. پس طبیعت را باید درست بکنیم، و خطاها و بی‌رحمی‌ها و مصائب بی‌شمار آنرا اصلاح بکنیم. پس بله، تناقض وجود دارد، اما در جهان عینی، نه در استدلال من.

خوب شاید ما اشتباه میکنیم که خودآگاهی را اینجا کنار گذاشته‌ایم.میشود اخلاق و آنچه ما میدانیم ولی در فرآیند فرگشت نمیابیم چیزی باشد که سایر موجودات دارای خودآگاهی و شعور در آنسوی کهکشانها هم مانند ریاضی کشفش کنند و عینی باشد،آنوقت باز هم میشود سخن از انسانگرایی و شباهت DNA را در مقابل آنها مطرح کرد؟