[undead_knight]

من چندین تحقیق بسیار مستند و علمی آورده‌ام که در آنها ادعا، و تا اندازه‌ی معقولی اثبات شده ارتباط خاصی میان تستسترون و خشم نیست تا یک افسانه‌ی قدیمی را افشا بکنم. پس از آن ادعا کرده‌ام بخش بزرگی(و برخلاف ادعای راسل و شما، نه تمام)از خشم سرخورده‌ای که در مردان وجود دارد(و برخلاف ادعای راسل و شما کسی منکر وجود آن نشده)برآمده از ساز و کار فرافرهنگی و مشترک در تقریبا تمام جوامع بشری‌ست که بر طبق آن خشم و فرزند خلف آن خشونت، یا یکسره برای مردان پذیرفتنی و ویژگی‌ مثبتی‌ست(مثل ایران) و در مواردی استثنایی منفی تلقی شده، یا همچون غرب تنها بخشی از آن که «کانترپرداکتیو» تشخیص داده شده بار منفی گرفته، و بخشهایی که برای جامعه لازم هستند هنوز بطور سیستماتیک در پسربچه‌ها تقویت و تشویق می‌شوند.

راسل گرامی همینطور بی‌مهابا وارد معرکه شدند که این انکار طبیعت و فرگشت است، و افسردگی بدلیل روزی ده ساعت کار بیرون از خانه مگر می‌تواند به نحوی منجر به خشونت جسمی که تنها راه برون‌فکنی این فشار است بشود و ... انصافا یک نگاهی به این چند صفحه بحث بیاندازید، ببینید ما برای قرار دادن عنوان دفاع از حقوق مردان ناچار به روبرو شدن با چه مقاومت بی‌جایی هستیم.

ای جیگر من:))مگر من مدعی شدم تستسترون باعث خشونت در مردان هست،آیا این تاپیک ربطی به اون موضوع داره؟!آیا کسی در این مورد اینجا چنین ادعایی کرد؟!:)
جدای این آنتی فمنیسم شما داره بحث رو به سمت تاپیک های دیگه میبره در صورتی که هدف من ارائه یک دیدگاه فارق از تعصبات جنسیتی و در مورد کل انسان هاست.
این بزرگ خیلی ابهام داره،اگر اونقدری باشه که بتونیم اثرات فرگشتیک رو نادیده بگیریم من باهاش مخالفم و پزوهش هایی که گذاشتی هم چنین چیزی رو نمیرسونه مگرنه با ماهیت و اثر زیادش مخالفتی ندارم:)
در ضمن این سازوکارهای فرهنگی با نمونه های طبیعی(تا حدی)همخوانی دارند،آیا در اونها هم سیستم های اقتصادی و ناعادلانه جامعه باعث چنین چیزهایی شدند؟!:)) (به زودی پژوهش مرتبطش رو میزارم)


نکته:انگار پستت رو مهربود عزیز جا به جا کرده و بخشیش ممکنه سوتفاهم پیش بیاره ولی همچنان اون پزوهش های مرتبط با تستسرون به این تاپیک نامربوطه:)
نکته 2:انگار مهربود جا به جا نکرده من از مهربود عذر میخوام:))