[Mehrbod]

میشود استانداردش کرد.

اگر بخواهیم این دبیره را بهمان خوبی پارسی جهانیک کنیم، باید چهار برابر انرژی بگذاریم!

فرنود میگوید که آدم زندگی را بر خودش سخت نمیکند و راه درست را می‌گزیند (:

ولی جایی که بایسته باشد میشود و میتوانیم سدا گذاری کنیم.
چنانکه اینهمه فرهود نوشتی و شد!!

نادرسته، یک واژه "فرهود" را هم من با سختی و رنج بسیار جا انداخته‌ام و اگر شمار کلیدهای بایا برای نوشتن آن بریخت "فَرهود" را بشماریم (با در نگر گرفتن shift) میشود 8 کلید آنهم با سداگذاری کاستیمند، هنگامیکه farhud شش کلید با سداگذاری 100% است!


در کنارش کو؟ ما یک ماهه نمیتوانیم سدای چند خان (بیت) چامه‌سرای هم‌میهنمان را دربیاوریم و خود من با این دانشم ده باری
در ترانویسی (transliteration) و خوانش سدای چامگان لغزیده‌ام: رباعیات «خیام» - صفحه 2

توانستن که فرنود نیست، "بایستگی و آسانی" دبیره پارسی جهانیک کجا، توانستن و هرگز نکردن دبیره کنونی کجا!



اینجا هم یک ماهی است ما پرسیدیم "کو"، کسی نگفت کجا

گرامی تمامی این خوانش ها را می توان با بکار گیری نشانه های زیر و زبر و پیش و ساکت نشان داد. نمی توان؟

شدنش که میشود، ولی کو، کجا نوشته‌اند؟

میشود استاندارد را بر این گذاشت که بنویسیم"گفتوشنود"

میشود هم "گفت‌و‌شنود" گذاشت، جدای این زمانیکه این استانداردها را میاوریم خواندنش بس سخت‌‌تر و زشت‌تر هم میشود.
گفتوشنود را اکنون دیگر نمیدانیم Goftušenud بخوانیم یا Goftošenud، هنگامیکه پارسی جهانیک همیشه "تنها یکراه" برای خوانش وا میگذارد.

به دردسرش نمیارزد!

نه، در فرهود به دردسر نگه‌داری‌اش نمیارزد!

پس همین خوبه!
دیگر خوشنویسی و نستعلیق هم از میان نمیرود در گذر زمان!!

مگر کسی پیش روی خوشنویسان یا گرفته یا مگر کسی را وادار کرده‌اند از این دبیره ی "پارسیک/تازیک" بهره نجوید؟

زبان را که برای "خوشنویسان" یا "چامه‌سرایان" نساخته‌اند، زبان و دبیره را برای آسانیِ گفتگو میان مردمان ساخته‌اند و دبیره‌ی کنونی
در این راه بسیار ناکام و هتا سنگ انداز بوده، Pas bar mâ ast ke yek dabireye behtar jâygozin konim.