[kheradgera]

صادق هدایت یک پوچ گرا بود ، من اولین کتابی‌ که از صادق هدایت خوندم زنده به گور بود و این دقیقا زمانی‌ بود که یه شکست عشقی‌ شدید خورده بودم ، خوب اگر آدم‌هایی‌ توی اون موقعیت‌های روحی‌ بیایند کتاب‌های این بابا رو بخونند که کلا از دست میروند ،حالا من شانس آوردم سالم از این پوچ گرایی صادق هدایت بیرون اومدم. دین ستیزی او هم به نظرم از روی پوچ گرایی اون بوده و چون کلا همه چیز رو بی‌ معنی‌ و مزخرف میدونسته ، دین هم شامل اونها می‌‌شده.

دوست من به هیچ وجه اینگونه نیست. خیلی از سنت ها و عقاید جامعه ایران چه در آن روزگار و چه حتی همین امروز مزخرف بوده.
درباره تجربه شخصی شما هم باید بگویم که چنین شرایطی ممکن است با خواندن هر کتاب و یا حتی منظومه های عاشقانه ادبیات ایران به شما و یا افرادی که در آن شرایط باشند و در واقع آن کتاب هر چه که باشد در آن شرایط از دیدگاه شخصی من بهانه ای بیش نیست.
مثلا با تمام تبلیغاتی که چپول ها برای مصادره این نویسنده بزرگ به سود خودشان می کنند بر خلاف آنها صادق هدایت هیچگاه میهن دوستی را بد ندانست و خودش ایران را دوست داشت.
هدایت و دیدگاه هایش می توانند در ردیف بزرگانی مانند رازی و خیام قرار بگیرد.