[Mehrbod]

خدا گر ز دانش ببندد دری / ز بخشش گشاید در دیگری

پارسیکیده ی:"خدا گر ز حکمت ببندد دری / ز رحمت گشاید در دیگری"

samking جان واژگان باری‌ای نگزیدی، حکمت نمیشود دانش:

حکمت = فرزان، فرزانگی = wisdom / حکیم = فرزانه = wise

همچنین، ما دو کارواژه بخشودن و بخشیدن داریم که چم دگرسانی دارند ولی در زبان گفتاری یکی را بجای دیگری بکار میبریم:

بخشودن (بخشای) = گذشت کردن
بخشیدن (بخش) = چیزی را بخش کردن = to divide؛ من گزاره‌ام را به دو بند بخشیدم = من جمله‌ام را به دو پاراگراف بخش کردم.

پس ترزبان درست میشود:

خدا گر ز حکمت ببندد دری - ز رحمت گشاید در دیگری ->

خدا گر ز فرزان ببندد دری - ز بخشایش گشاید در دیگری

که هم‌اوایی (قافیه) = 0


بجای بخشایش همان بخشش بگوییم بهتر میشود، ولی بسنده نمیکند.

شاید بتوان گفت:

خدا گر ز فرزان ببندد دری - ز مهران گشاید در دیگری

مهران = مهر+ان =

1- به مانند خدای مهر! مهربان
2- فرزند مهر