[Russell]

بنظر من خود این دوست نداشتن بد نیست چندان،در هر حال این نهایتا یک عارضه یا نشانه است و نمیشود زورکی چیزی را دوست داشت.خود آن هم بخودی خود نشان از ناکامی اخلاقی نیست،مثلا همانطور که ما مثلا به همخوابگی با سیاهپوستان کمتر گرایش داریم در رابطه به دیگران نسبت به دوستان و اقوام هم میتواند چنین باشد و این بسته به همین دارد که چقدر مساله ایدئولوژیک است چقدر بیولوژیکی و جبری مثل خود همان سیاه پوست بودن یا گی بودن.
نفرت و عشق هم از دید من میتواند با دوست داشتن و نداشتن همراه باشد،مثلا ما کسی را دوست نداریم دور خودمان ببینیم ولی از موفقیت و زندگی او دور از خود و وقت گذراندن با او ناراحت که نیستیم بنظرمان خیلی هم خوب است،نفرت ولی یعنی در زمین برای دو تای ما به اندازه کافی جا نیست.