[Ouroboros]

حس مسئولیت‌پذیری در انسان هیچ پیوندی به سن ندارد. رشد قوای ذهنی هم مسئله‌ی آنقدر مهمی نیست، حجم آموخته‌های انسان در همان بیست سال اول به تمام باقی عمر می‌چربد. در ایران همین حالا بچه‌هایی هستند که سرپرست خانواده به حساب می‌آیند.. این نظام بچه‌سالار پسافردگرا به نحو رقت‌انگیزی می‌خواهد کودکان را از آنچه به راستی هستند ضعیف‌تر جلوه بدهد، تنها هدفی هم که دنبال می‌کند بخشیدن کنترل بیشتر به والدین است.. هر نسلی از والدین مایل به اعمال کنترل و سرکوب بیشتر فرزندان خود بوده‌اند(زیرا بیماری از طریق بیمار منتقل می‌شود، و قربانی خشونت خانوادگی به قربانی‌کننده برای آن بدل خواهد شد)، اما این پدر/مادرهای پست‌مدرن ِ دوران ما به دلایلی بسیار پیچیده و درهم‌تنیده از دروغ‌های شاخدار و جعل‌های هوشمندانه مسلح شده‌اند، و در این خیمه‌شب بازی ِ وقیح وانمود می‌کنند کنترل هر ثانیه از زندگی بچه‌هایشان کاری‌ست نه فقط اخلاقا مشروع، بلکه منطقا ملزوم.