[Ouroboros]

اپوزیسیون ج.ا مردم هستند،
مایه‌ی خوشحالی منست که رهبران خودخوانده‌ی اپوزیسیون مورد سگ‌محلی قرار می‌گیرند و یک هزارم آدمی در حد موسوی اعتبار کسب نمی‌کنند. شخصا جمهوری اسلامی را به تمام آلترناتیوهای چپ و راستی که در خارج از کشور خود را جعل می‌کنند ترجیح می‌دهم. پیدا نیست اگر بجای حزب جمهوری اسلامی، حزب توده‌‌ی ایران یا فاشیست‌های پان‌ایرانیست یا مجاهدین خلق حاکم شده بودند شمار اعدامی‌های دهه‌ی شصت به میلیون نمی‌رسید، در فروم‌های دیگر چند بار گفته‌ام که بهترین گزینه‌ی ممکن در انقلاب ۵۷ خمینی بود، و تمام دیگر جناح‌های حاضر، اگر قدرت می‌گرفتند بلاهای بدتری بر سرمان می‌آمد. اکنون دوباره در همان چاه افتادن دلیلی ندارد و نیازی نیست میان بد و بدتر دست به انتخاب بزنیم.

این نگاهی بسیار بدبینانه به این بیانیه است. از طرفی بهتر نیست در این قحط الرجال به جای گیر افتادن در بحثهای تاریخی مصدقی-شاهی ببینیم افراد چه عملکرد و یا حرفی می زنند تا اینکه گذاشته را بر سرشان چماغ کنیم. اگر رضا پهلوی به واسطه مقبولیتی که شاه در میان عامه مردم ایران دارد بتواند کوچکترین همبستگی و یا تغییر مثبتی ایجاد کند چرا از او استقبال نکنیم؟ بیانیه هم هست در منابع زیادی نقل قول مثبت شده ولی همانطور که گفتید کسی لبیک نگفته به همان دلایلی که گفتم. اصولا اجزا اپوزسیون ما جز به خود لبیک نمی گوید اگر موفقیتی هم به دست آمد بلافاصله دو دستگی و افتراق پیش می آید.

کدام مقبولیت؟ :e108:

مردم هم برای او ارزشی قائل نشده‌اند، پیشتر رضا پهلوی چند بار توسط مردم بور شده، وانگهی هر چند وقت یکبار دست به این ظهورهای بنده‌نوازانه می‌زند شاید گرفت، خُب، نمی‌گیرد! تقصیر هیچکس بجز خود او هم نیست، اگر ذره‌ای جدیت برای عضویت یا رهبری هرنوع حرکتی برپاد نظام اسلامی دارد، باید همه چیز را از همه جهت مشخص بکند. این بیانیه‌های دو صفحه‌ای چیزی بجز رفع تکلیف نیستند و جواب نداده‌اند.