sonixax نوشته: زیاد مهم هم نیست ریکتور جان ، با این گندی که امت همیشه در صحنه زدند دست کم جمهوری اسلامی رو برای 8 سال بیمه کردند .
البته امیدوارم که این مارمولک به قدرت رسیده مثل خاتمی آب زیر کاه نباشه و یک مقداری کله خر باشه .
امسال تعداد کسانی که رای ندادن خیلی بیشتر از دوره های قبل بود. ولی اکثر کسایی که من میشناختم و رای دادن , به روحانی رای دادن.
با خیلی ها صحبت کردم. برآورد خودم اینه که نیت کسانی که به روحانی رای دادن گفتن کلمه ی "نه" به خامنه ای بود.
این که خامنه ای آراء مردم رو مشروعیت برای خودش و نظام میدونه فکریه که اون میکنه (زیاد هم مهم نیست چون حتی اگر بهش فحش خواهر و مادر هم بدن بازم فحش رو دلیل بر مشروعیتش میدونه) واقعا تقصیر مردم نیست.
تحریم های آمریکا , اقتصاد ایران و اوضاع مردم رو داغون کرده و یک قشری واقعا لِه شدن. آمریکا هم جز زِر زدن و تحریم کردن و فشار به مردم آوردن کاری نمیکنه. پس طبیعیه که مردم باید به یک طنابی امید ببندن.
متاسفانه 28 مرداد 1332 آمریکا با کودتا و با حمایت مستقیمش از شاه و سقوط دولت مشروطه -که این روزها سالگردش هم هست- درست زمانی که ایران داشت همپای کشورهای اروپایی (انگلیس و سوئد و نروژ و اسپانیا و ...) و کشورهای جنوب شرقی آسیا مثل ژاپن و کره مشروطه و دموکرات و دارای سلطنت سمبلیک میشد
با روی کار آوردن شاه! عملا رید!!!
این دخالت یک ضربه ی کاری و عمیق بود به بدنه ی سیستم دموکراسی خواهی ایرانیان.
اونقدر عمیق که بعد از 60 سال! هنوز از دردش مینالن..
در دنباله ی روند این دخالت , شاه بی لیاقت مملکتی با ثروت بیکران رو پروار کرد و بعد فرار کرد و صاف داد کشور رو دست حکومت دینی. از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد بدون اینکه براش مهم باشه کشوری که زمانی شاهش بوده و مسئولیت بزرگی در قبالش بر گردن داشته , قراره بعد از این چه بلایی سرش بیاد.
انگار که همه ی حرف های وطن پرستانه و منم منم هاش و کوروش کوروش کردن هاش , شعار های پوچی از روی عقده های فروخورده از چشم آبی های غربی بیشتر نبوده.
دخالت های بیجای کشورهای خارجی در راه دموکرات شدن ایران و احقاق حقوق مردم ایران هرگز در ژاپن و کره ی جنوبی و در نروژ و سوئد و ... اتفاق نیوفتاد.
حتی در خیلی جاها از جمله ژاپن و کره, آمریکا پشتیبانی بسیار قوی از روند سلطنت سمبلیک کرد.
متاسفانه ایران این وسط موش آزمایشگاهی شد که آمریکایی ها بفهمند که باید همیشه از دموکراسی خواهی دفاع کنند و منافع کوتاه مدتشون در دفاع از دیکتاتورها و هزینه های زیادتر برای برکناریشون رو به منافع بلند مدت و حمایت از دموکراسی خواهی ترجیح بدهند.
نمونه اش رو در مصر میبینید که ارتش با حمایت آمریکا ابدا در مقابل اخوان المسلمین کوتاه نمیاد!
اما بعد از تمام اون گند کاری های شاه و آمریکا ... الان تنها چیزی که برای مردم بدبخت و ناامید ایران باقی مونده آویزون شدن به طناب پوسیده ی اپوزوسیون های اعتدال گرای جمهوری اسلامیه.
چون دیگه امیدی به کسی ندارند.
تمام حمایت آمریکا از مردم ایران هم خلاصه شد در چهار قطره اشک اوباما و حمایت استینگ و بونو و چندتا خواننده و هنرپیشه ی هالیوودی.
انگار که آمریکا یادش رفته که 60 سال پیش طی یک نقشه ی عملیاتی و با تزریق دلار زیاد و مهره چینی دقیق و انداختن ارتش به جون مشروطیت, دهان کشور و مردم رو برای دهه ها سرویس کرد...
و حالا مودب شده و در امور کشورها دخالت نمیکنه و از مردم ایران میخواد که گَندی که اون زده رو خودشون دست تنها یک جوری راست و ریستش کنن...
جالبه در افغانستان و عراق مستقیما حضور داره و به هیچ کسی جوابی پس نمیده ولی در سوریه و ایران اگر کوچکترین حمایتی در حد کمک یک دلاری بکنه , دخالت بسیار بسیار بزرگ و نابخشودنی کرده و باید به تاریخ و به تک تک 7 میلیارد نفر ساکن کره ی زمین جواب پس بده!!
ظاهرا مردم ایران باید خودشون گَندی رو که 60 سال پیش آمریکا و شاه زدن رو پاک کنن.
پس حالا که همه چیز دست خودشونه لااقل بد نیست بزاریم با عقل ناقص خودشون هم که شده راه خودشون رو برن.
کسی که غیر از مردم ایران دلش برای ایران نمیسوزه؟ میسوزه؟