Mehrbod نوشته: 1964!؟ داستان عاشقانه است میلاد؟
البته سالش ۱۹۶۴ هستش . و یه جورایی عاشقانه بود داستانش .
یک پروفسور زبانشناسه که یک دختر گلفروش رو به شاگردی میگیره تا بهش درست صحبت کردن رو یاد بده و بهش وابسته میشه . فیلمش موزیکال هستش تقریبن و خیلی قشنگ .
Branded (2012) - IMDb
رنک IMDB 4.6 ئه که بدجور ستمه (اجهافه!!)
این یکی از بهترین فیلمهایی بود که من این چند گاهه دیده بودم، شاید داستان فیلم براستی باب دندان هر کس نباشد، ولی یکی از
فیلمهای بس خوب توهماور بود که من دیدم و همه بخشهای آن بزیبایی کنار هم جا گرفته بودند. بخش بسیار فربودگرایانه (واقعی)
آغازین (که میاندیشید تنها یک فیلم معمولی دیگر دارید میبیند)، سپس بخش "رسالت" پیامبروار که یک توهم ناب و زیبا میدهد،
و سرانجام بخش جنگ با مارکها یا همان brand ها که آرماگدون فیلم باشد!
بینوایان 2012 رو دیدم
2 ساعتو نیم فیلمه
تمام دیالوگ ها به صورت شعر هستند و ردیف و قافیه دارند
نبینید عمرتون بر فناست
جوایز گلدن گلوپ هم زیاد برده
Ted
چه اتفاقی میافته اگر آرزوها برآورده بشند؟
و چا اتفاقی میافته اگر یکی از آرزوی های کودکانه براورده بشه!؟:)
خب در این کیس خرس تدی زنده و بزرگ میشه!:))
این فیلم اولا در یک سطح بسیار آشکاری سلبریتی ها و افراد معروف رو مسخره میکنه و شوخی های سنگینی باهاشون میکنه:))
یک فیلم کمدی هست و طبیعتا با توجه به سبک و سیاقش هپی اندینگ داره که استثنا پذیرفتنیه:)
امیال و ویزگی های یک بزرگسال رو در یک خرس بزارید تا ببینید چه موقعیت های کمیکی میتونه بوجود بیاد،مخصوصا در مورد زن ها:)))
فیلم "شرایط" به کارگردانی مریم کشاورز رو دیشب دیدم. فیلم خوبی بود هرچند که بازیگران به شدت لهجه داشتند و نمیتوونستن پارسی درست صحبت کنند. بازی بازیگر نقش عاطفه خیلی خوب بود. این فیلم مارو (من و دوتا از دوستانم که با هم فیلم رو دیدیم) به شدت یاد جوونیِ بدون خیرِ در حال گذرمون انداخت. غم انگیز و تاثیرگذار بود. در نقدهای این فیلم خوانده بودم که در وحشتناکیِ برادر عاطفه اغراق شده، منم اول به همین فکر کردم ولی بعد یادم اومد که مگر جنتی و حسنی به خاطر عقاید پوسیده شون با فرزندانشون دشمن نیستند.
viviyan نوشته:
فیلم "شرایط" به کارگردانی مریم کشاورز رو دیشب دیدم. فیلم خوبی بود هرچند که بازیگران به شدت لهجه داشتند و نمیتوونستن پارسی درست صحبت کنند. بازی بازیگر نقش عاطفه خیلی خوب بود. این فیلم مارو (من و دوتا از دوستانم که با هم فیلم رو دیدیم) به شدت یاد جوونیِ بدون خیرِ در حال گذرمون انداخت. غم انگیز و تاثیرگذار بود. در نقدهای این فیلم خوانده بودم که در وحشتناکیِ برادر عاطفه اغراق شده، منم اول به همین فکر کردم ولی بعد یادم اومد که مگر جنتی و حسنی به خاطر عقاید پوسیده شون با فرزندانشون دشمن نیستند.
من این فیلمو قبلا دیدم
چرتو پرته محضه
توی همه چیز افراطو تفریط شده
خیلی مصنوعی به نظر میرسه
نجات سرباز رایان رو برای چندمین بار دیدم و واسه چندمین بار هم لذت بردم
[ATTACH=CONFIG]1385[/ATTACH]