درود...
خوب مسلمانان..مخصوصیا شیعیان بینشون معمول که آیاتی را بر خلاف ظاهری که دارند رای و تفسیر می کنند...قسم به طلوع خورشید مثلا گفته قرآن..خوب شیعه می گوید اینجا منظورش ظهور است..یعنی منظور از طلوع خورشید، ظهور امام زمان است که در پرده غیبت است و امثال اینها...طوری شده است که دیگر در جای جای قرآن می توان ائمه را بیرون کشید....به هر حال..اینجا می خواستم یکی از این تفسیر ها را بیان کنم و نظر شما را بدانم....
اول آیات..آیات را توجه فرمایید:
إِنَّ عِدَّةَ الشهُّورِ عِندَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شهَرًا فىِ كِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ مِنهْا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَالِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلَا تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَكُمْ؛[۱]شمار ماه‏ها در نزد خدا، در كتاب خدا از آن روز كه آسمانها و زمین را بیافریده، دوازده است. چهار ماه، ماه‏هاى حرامند. این است شیوه درست. در آن ماه‏ها بر خویشتن ستم مكنید.
وَ ما أُوتیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلیلاً؛[۲]آنچه از علم به شما روزى شده بسیار اندك است.
یَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرامِ قِتالٍ فیهِ قُلْ قِتالٌ فیهِ كَبیرٌ؛[۳]تو را از جنگ ‏كردن در ماه حرام مى ‏پرسند. بگو: جنگ‏ كردن در آن ماه گناهى بزرگ است.
إِنَّمَا النَّسی‏ءُ زِیادَةٌ فِی الْكُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذینَ كَفَرُوا یُحِلُّونَهُ عاماً وَ یُحَرِّمُونَهُ عاماً لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَیُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ؛[۵]به تأخیرافكندن ماه‏هاى حرام، افزونى در كفر است و موجب گمراهى كافران. آنان یك سال آن ماه را حلال مى‏شمردند و یك سال حرام، تا با آن شمار كه خدا حرام كرده است توافق یابند. پس آنچه را كه خدا حرام كرده حلال مى‏شمارند. كردار ناپسندشان در نظرشان آراسته گردید.

در آیات بالا خدا به عربا می گه که در این چهار ماه حرامی که تعیین شده که جنگ و خونریزی نشه، اختلاف نکنید و آنها را پس و پیش نکنید....یک سال را حرام و یک سال را حلال نکنید...که هرکس در این زمینه فرمانبردار نباشد کافره

خوب شیعه بنا به استناد روایاتی، ادعا می کند که بر خلاف ظاهر، خدا منظور و مقصود دیگری داشته.... و در این آیه معجزه ای پنهان است :e405:
شیعه بنا به روایاتی می گوید که منظور از 12 ماه، دوازده امام شیعیان است...و منظور از 4 ماه حرام که قرآن می گوید پس و پیشش نکنید و اینها، همان چهار امامی از بین 12 امامی است که نامشان علی است(نکته اینکه چهار تن ازامامان، نامشان علی است)
این چهار تن عبارتند از(دقت کنید نام امامان زیر بنا به منابع علی است):
امام علی (ع)
امام سجاد (ع)(نام علی)
امام رضا (ع)(نام علی)
امام علی انقی(نام علی)

خوب ماه های حرام عبارتند از:ذی القعده ، ذی الحجه ، محرم و رجب
خوب چهار امامی که نامشان علی است پس از مرگ پدرانشان به امامت می رسیدند البته به استثنای علی..پس می توان گفت تاریخ به امامت رسیدن این چهار نفر عبارت است از:
(روز غدیر به امامت رسیدن امام علی یا همان علی اول ) = ذی الحجه
(شهادت حسین و به امامت رسیدن سجاد یا همان علی دوم) = محرم
(شهادت موسی کاظم و به امات رسیدن علی سوم) = ذی الحجه
(شهادت تقی و به امات رسیدن علی چهارم) = رجب
خوب می بینید که 12 امام و 4 امام علی داریم از این جهت به آیه می خورد و از طرفی این چهار امام علی نام، هر چهار تا در ماه های حرام به امامت رسیدند، همانی که بحث آیه است...
-----
خوب من نمی خوام بگم اینجا معجزه شده و اینها...من می خوام تحلیل شما را بدونم...و بگم یا اینا اتفاقی بوده...یعنی اتفاقی اتفاقی از بین 12 امام 4 تاشون علی بوده و همنام و از قضا این 4 تا در ماه های حرام به امامت رسیدن و بعد یک بابایی(یا چند بابایی)روایاتی را جعل کردند و اینطور تفسیر ساختن...و یا نه نقشه و توطئه ای بوده...کل تاریخ شهادت و به امامت رسیدن اصا ساختگی بوده با آیه بخونه و یا....(نظر شما،)
خلاصه نظر شما چیه....و جالب اینه که در روایت از امام باقر...نام چهار علی برده می شه....در حالی که در زمان امام باقر، هنوز اونها بدنیا نیومدن.. یعنی امام باقر پیشگویی کرده و و این معجزه است،به ادعاشون.:e057: