dr.mcclown نوشته: ژاپنی‌ها در صمیمیتشون عمق بیشتری هست تا در تخیلشون, تخلیشون یا بر پایه کارای دیزنیه که نچسبه یا عجیب و غریبه.

من انیمه‌های بسیار هوشمندانه هم دیده‌ام و کارهای خوب کم ندارند. ولی خب کارها عامه‌پسند از این بهتر در نمیایند
و ghost in the shell یکی از همانهاست. بویژه برای کسانیکه در زمینه‌یِ تکنولوژی میپژوهند بی اندازه کودکانه و سطحی میایند,
ولی بدبختی کار اینجاست میبینید همینها روی روان بیشتر مردم تاثیر میگذارند و کم نیستند
کسانیکه براستی میپندارند دستآوردهای تکنولوژی میتوانند به این سمت و سو هم بروند ..!

این فیلم‌ها و سریال‌هایِ دانش-پندارین (science-fiction) زمختانه در دو دسته میافتند; یکی آنها که هرگز رخ نخواهند داد
ولی بسیار سرگرم‌کننده‌اند, مانند ghost in the shell. دسته‌ای که رخ میتوانند بدهند ولی ناچار و برای اینکه سرگرم‌کننده باشند
به چهره‌یِ دیگر در میایند, برای نمونه Sky Net در فیلم‌هایِ terminator یک پدیده‌ای است که همین امروز در دست پژوهش
است (از سوی Intelligence Advanced Research Projects Activity - WiKi یکیش) و هیچ
چیز شوخی‌برداری در خود ندارد, ولی خب زمانیکه رخ بدهد هرگز مانند terminator نخواهد بود و فیلم آن یک چیز بسیار دلزننده
و کوتاه میشود; برای نمونه یک سناریوی محتمل‌تر این است:


ولی این درونمایه‌یِ داستان نمیشود, برای همین ما یک skynet (ابرهوشواره یا superintelligence) داریم که
هربار تنها و تنها یک دانه روبات به گذشته میفرستد — چون میدانید که فرستادن دوتا, یا ده تا, یا هزار تا
از او برنمیاید) و هربار هم این روبات شکست میخورد — چون میدانید که نیروی خواست آدمی برتر از
هر تکنولوژی‌ست {just do it}) — و المنت‌هایِ اینچنینی دیگر.