درود دوستان.اوضاع و احوالتان چطور است؟

من که خوبم داریوش عزیز...شما چطوری؟

Anarchy نوشته: من که خوبم داریوش عزیز...شما چطوری؟

چندماه تلاش بی وقفه و اجباری و مخصوصا به کلی نخواستنی ام ، همگی برباد رفتند.فکر میکنم در حال زنده به گور شدن در این سرزمین لعنتی هستم.

گویا قرار است امشب (و احتمالا چند شبِ آینده ) ،دیوانه وار خود را با ویسکی اشباع کنم .

ساعت هم اینک 1 و 17 دقیقه بامداد به وقت ایرانه. شب دوستان خوب و خوش.

نمیدانم اشکال از ماست یا از برکات وجود منحوس ج.ا است که همه به نوعی با مشکلات عجیب و غریب گلاویزند و چاره ای نمیابند....؟!!!

این وقت شب خوابتان نمی آید ایرانبانو؟

حقیقت چند وقتیست جای شب و روزمان عوض شده....:))
هر چند ذاتا ارامش شب را به هیاهوی روز ترجیح میدهم......
شما چرا حالا:))؟

ما هم به مثال شما شده ایم.علاوه بر آن پریشان حالی را هم به بیافزایید و قدری هم مستی!
البته شب زنده داری خوبی هایی هم دارم و یکی از برجسته ترین هایش همین آرامشش است. من به شخصه حس میکنم توان دریافتم در شب(از 12 شب به آنسو) دوبرابر میشود!

اگر اینجا ایران نبود حتما برای اینکه از این آرامش استفاده ی بیشتری ببرم در خانه خودم را محبوس نمیکردم و از خیابانهای خلوت شهر هم استفاده میکردم:))
البته چند باری هم چنین ریسکی کردیم که نزدیک بود.....
به هر حال اینجا ایران است و ما شبهایمان را پای نت میگذرانیم
آی لاو یو ایران....