09-23-2014, 04:16 PM
در حالی که ایران بسوی کمبود آب پیش می رود به نظر میرسید که در دهه گذشته اقدامی مهم و اساسی برای حل این امر حیاتی صورت نگرفته است.
برخی از عوامل دیگر مانند تغییرات آب و هوای جهانی و پرداخت یارانه های سنگین، در آینده نزدیک وضعیت را حتی را بدتر از این خواهد کرد. در حالی که مقامات و مسولان ایران چندین بار به این موضوع اشاره کرده اند اما ما شاهد هیچ اقدام جدی تا کنون نبوده ایم.
قبل از هر چیز باید به توجه داشته باشیم که موضوع کمبود آب تنها مشکل کشور ایران نیست و بسیاری از کشورهای جهان با این معضل و مشکل اساسی روبرو هستند و تقریبا می شود این را یک بحران جهانی نامید که در آینده ای نزدیک می تواند بر زندگی بسیاری از مردم جهان تاثیرگذار باشد.
در حالیکه کارشناسان ویژه میتوانند دلایل کمبود آب را به تفصیل شرح داده و راه حل های جامعی برای آن پیشنهاد دهند، ما میتوانیم به چند نکته آشکار و بارز اشاره کنیم. در این مورد منابع طبیعی، همکاری و حمایت شهروندان و مدیریت از جمله موارد اساسی و بنیادی هستند.
منابع طبیعی از جمله مهمترین این عناصر میباشند. با این وجود که بخش بزرگی از قسمت مرکزی ایران کویر و خشک است، اما با وجود دو رشته کوه بزرگ (البرز و زاگرس)، رودخانه ها و دریاچه های متعدد، ایران دارای منابع طبیعی قابل توجهی میباشد. برخی کشورها دارای منابع طبیعی بسیار ناچیزی بوده و برخی دیگر هیچگونه منبع طبیعی برای تامین آب ندارند؛ که در این صورت مجبور به پرداخت هزینه های سنگینی برای تامین آب مورد نیاز شهروندان خود هستند. اما بنظر میرسد که ایران هم دارای منابع طبیعی و هم دارای درآمد کافی برای حل این مشکل بطور موقت و یا دراز مدت می باشد. برخی گزارش ها نشانگر این است که ایران تا بحال بیش از 150 میلیارد دلار برای انژی هسته ای خود هزینه کرده است. بعلاوه ایران سالانه حدود 100 میلیارد دلار هزینه یارانه های دولتی میکند که تنها 30 میلیارد دلار از آن بطور مستقیم به مردم پرداخت میشود. آیا فکر نمی کنید که تنها بخشی از هزینه های هنگفت بتواند به حل مشکل مهم کمبود آب کمک کند؟ برای مقایسه این هزینه های هنگفت تنها کافیست بدانید که بودجه ملی کشور افغانستان در سال 1393 تنها 7.6 میلیارد دلار میباشد و بودجه امسال دولت پاکستان در سال 39.9 میلیارد دلار میباشد.
منابع طبیعی و مالی بخودی خود این مشکل را حل نخواهد کرد و کارشناسان و مسئولان باید با استفاده از این امکانات بیشترین بهره برداری را انجام دهند. بنابراین شاید مدیریت، مهمترین اصل در این روند باشد. ما در اینجا قصد انتقاد و یا زیر سوال بردن شخص و یا سازمان بخصوصی را نداریم، اما با در نظر گرفتن منابع طبیعی، قدرت مالی و درآمد کشور ایران کاملا آشکار است که این مشکل حیاتی می توانست سالها پیش مورد بررسی قرار گرفته و برطرف شود.
به گزارش بسیاری از شبکه های خبری، معاون اول رئیس جمهور ایران، آقای جهانگیری، روز شنبه گذشته اعلام کرد که دو سد مهم در شمال شرقی تهران (سد لار و سد لتیان) که از مهمترین تامین کنند های آب تهران هستند، تنها برای چند روز دیگر آب ذخیره دارد. وی به مردم تهران هشدار داد تا این مساله را جدی گرفته و در مصرف آب صرفه جویی کنند. لینک
نظر شما در این مورد چیست؟
چه کارهایی به انجام رسیده و چه کارهایی باید انجام شود؟
با سپاس
تیم دیجیتال فارسی
فرماندهی مرکزی ایالات متحده
برخی از عوامل دیگر مانند تغییرات آب و هوای جهانی و پرداخت یارانه های سنگین، در آینده نزدیک وضعیت را حتی را بدتر از این خواهد کرد. در حالی که مقامات و مسولان ایران چندین بار به این موضوع اشاره کرده اند اما ما شاهد هیچ اقدام جدی تا کنون نبوده ایم.
قبل از هر چیز باید به توجه داشته باشیم که موضوع کمبود آب تنها مشکل کشور ایران نیست و بسیاری از کشورهای جهان با این معضل و مشکل اساسی روبرو هستند و تقریبا می شود این را یک بحران جهانی نامید که در آینده ای نزدیک می تواند بر زندگی بسیاری از مردم جهان تاثیرگذار باشد.
در حالیکه کارشناسان ویژه میتوانند دلایل کمبود آب را به تفصیل شرح داده و راه حل های جامعی برای آن پیشنهاد دهند، ما میتوانیم به چند نکته آشکار و بارز اشاره کنیم. در این مورد منابع طبیعی، همکاری و حمایت شهروندان و مدیریت از جمله موارد اساسی و بنیادی هستند.
منابع طبیعی از جمله مهمترین این عناصر میباشند. با این وجود که بخش بزرگی از قسمت مرکزی ایران کویر و خشک است، اما با وجود دو رشته کوه بزرگ (البرز و زاگرس)، رودخانه ها و دریاچه های متعدد، ایران دارای منابع طبیعی قابل توجهی میباشد. برخی کشورها دارای منابع طبیعی بسیار ناچیزی بوده و برخی دیگر هیچگونه منبع طبیعی برای تامین آب ندارند؛ که در این صورت مجبور به پرداخت هزینه های سنگینی برای تامین آب مورد نیاز شهروندان خود هستند. اما بنظر میرسد که ایران هم دارای منابع طبیعی و هم دارای درآمد کافی برای حل این مشکل بطور موقت و یا دراز مدت می باشد. برخی گزارش ها نشانگر این است که ایران تا بحال بیش از 150 میلیارد دلار برای انژی هسته ای خود هزینه کرده است. بعلاوه ایران سالانه حدود 100 میلیارد دلار هزینه یارانه های دولتی میکند که تنها 30 میلیارد دلار از آن بطور مستقیم به مردم پرداخت میشود. آیا فکر نمی کنید که تنها بخشی از هزینه های هنگفت بتواند به حل مشکل مهم کمبود آب کمک کند؟ برای مقایسه این هزینه های هنگفت تنها کافیست بدانید که بودجه ملی کشور افغانستان در سال 1393 تنها 7.6 میلیارد دلار میباشد و بودجه امسال دولت پاکستان در سال 39.9 میلیارد دلار میباشد.
منابع طبیعی و مالی بخودی خود این مشکل را حل نخواهد کرد و کارشناسان و مسئولان باید با استفاده از این امکانات بیشترین بهره برداری را انجام دهند. بنابراین شاید مدیریت، مهمترین اصل در این روند باشد. ما در اینجا قصد انتقاد و یا زیر سوال بردن شخص و یا سازمان بخصوصی را نداریم، اما با در نظر گرفتن منابع طبیعی، قدرت مالی و درآمد کشور ایران کاملا آشکار است که این مشکل حیاتی می توانست سالها پیش مورد بررسی قرار گرفته و برطرف شود.
به گزارش بسیاری از شبکه های خبری، معاون اول رئیس جمهور ایران، آقای جهانگیری، روز شنبه گذشته اعلام کرد که دو سد مهم در شمال شرقی تهران (سد لار و سد لتیان) که از مهمترین تامین کنند های آب تهران هستند، تنها برای چند روز دیگر آب ذخیره دارد. وی به مردم تهران هشدار داد تا این مساله را جدی گرفته و در مصرف آب صرفه جویی کنند. لینک
نظر شما در این مورد چیست؟
چه کارهایی به انجام رسیده و چه کارهایی باید انجام شود؟
با سپاس
تیم دیجیتال فارسی
فرماندهی مرکزی ایالات متحده
![[-]](https://daftarche.com/images/bootbb/collapse.png)
