Kaveh نوشته: به این حس در روانشناسی می گویند Dejavu ، توضیحات مختلفی برای آن بیان شده از اختلالات خفیف درون مغز تا پروسه های مربوط به حافظه که هنوز هیچکدام پذیرفته نشده، در فراروانشناسی آن را به تناسخ ربط داده اند که البته مورد قبول دانشمندان نیست. (همچون کل داستان تناسخ)

این نگرای (theory) بسیار خوب می‌گوید که دژاوو یکی از پی‌آمدهای پردازش همزمان (concurrent processing) است؛ از آنجاییکه بخشهایی گوناگونی از مغز ما با یکدیگر همزمان پردازش می‌کنند، دشواری‌ای به نام synchronicity یا هم‌زمانی میان آنها پیش می‌آید. برای نمونه اگر یک بخش از مغز تندتر از بخش دیگر داده‌ها را پردازش کند و آن
را به ویر (memory) بسپارد، چند میلی‌-ثانیه پس از آنکه بخش دوم پردازش داده‌ها را بپایان رساند، ما در ویر خود داده‌هایی از رویداد چند لحظه پیش (پردازش شده بدست
بخش یکم) خواهیم داشت که این مایه داشتن سُهش و احساس آشنایی پیشینی با چیزی که دیدیم می‌شود.

کم‌خوابی و دیگر کاستی‌های بدنی/مغزی می‌تواند شمار رخدادن دژاوو‌ها را زیاد کند.