homayoun نوشته: پسر! همیشه بتلاش که پرسش خود را در پایان نوشتارت بزاری :e057: نه در اغاز ....خیلی بهتره جان تو..

ازادی بیان هم باید در چهارچوب ازادی همه باشد دیگه.. برای نمونه اگر کسی رو ازار بده خوب نیست...

اینکه از زندگی یک خواننده یا فرد پراوازه چیز بدی در روزنامه چاپ کنید یا بدگویی یا چیز نادرست هم درست نیست...
یا چیزی که مردم را به کار نادرست یا شورش ببرد.

یادمه چند سالها پیش 3 پسر که از هوادارن گروه متالی به نام اسلایر بودند ... با الهام از اهنگی از همین گروه که با زن ستیزی همراه بود
دست به کاری زده و به یک دختر تجاوز کرده و سپس او را کشته بودند و او را خونین در خونه اویخته بودند...
که پدر و مادر آن دختر از این گروه (شکایت) کرده بودند...که درد دادگاه این گروه گناهکار شناخته شد ولی پس از چندی
واسه ی گسترش ازادی بیان بیگناه شناخته شد. این رو بهش میگن یه گفت و گوی خوب درباره ی ازادی بیان!

:) بله شاید حق با شما باشه.

توضیحاتتون کمی گنگ هست. در ضمن برای هر کدام باید دلیل بیاورید و نشان بدهید که چطور به این نتیجه رسیدید که آزاد گذاشتن فلان چیز بدتر از محدود کردنش است.

آزار دادن رو اگه کلی بخوایم بگیریم مطمئنا خود شما هم موافق نیستی. مثلا انتشار اسناد جنایات مقامات حکومتی هم اونها رو آزار میده، پس طبق حرف شما حق نداریم این اطلاعات رو منتشر کنیم... که البته مطمئنا منظور شما چنین نبوده. یا شاید هم بوده؟ پس نیاز به تعریف دقیق هست، یا آوردن مثال.

گفتن حرفهای دروغ هم از نظر من در حیطه آزادی بیان قرار میگیره. اگر کسی دروغ گفت ما میتونیم حقیقت رو بیان کنیم و دروغ ها رو افشا کنیم. در یک جامعه آزاد مردم هم کسانی که دروغ میگویند را جدی نخواهند گرفت. چیزهای درست هم که چه مشکلی درست میکند؟ اتفاقا سلبریتی ها به همان سادگی که حق دارند طرفدار داشته باشند و تشویق و پرستیده شوند به همان سادگی، مخالفان این افراد هم حق هرگونه انتقاد و ریشخند کردن و ... نسبت به آنها را دارند. هر شخص یا عقیده ای که خود را در جامعه فرو کند نمیتواند فقط از شهرت چیزهای خوبش را بخواهد. این از نظر من بدیهیه. در مورد دروغ، استثناهایی مثل شهادت دروغ هم هست که البته ممنوع بودنش به خاطر صرفِ بیان دروغ نیست شما در دادگاه نمیتونید شهادت دروغ بدید چون محاکمه عادلانه که حق مسلم ِ متهم هست رو نقض میکنید و سرنوشت متهم رو تغییر می دهید...
کار نادرست هم تعریف مشخصی نداره پس باید کار نادرست هم آزاد باشه.
شورش هم که حق مسلم مردم هست. این حکومته که مطلقا هیچ حقی نداره مگر اینکه مردم بخواهند.:e420:

در مورد اون آهنگ هم خب شما که همه نتایج رو با دیدی وسیع تر بررسی نکردید. شاید اگر بخواهند برای همچین چیزی محدودیت بذارن نتایج بسیار بدتری داشته باشه. که یقینا هم همینطور هست. وگرنه از روی این اتفاق تنها نمیشه قضاوت کرد. ما که نمیتوانیم پیش بینی کنیم فلان آهنگ اگر خوانده شود 10 نفر خودکشی میکنند و بقیه آهنگها را آزاد بگذاریم این یک آهنگ را بگوییم نباید بخوانید. پس باید همه آهنگهای از این دست را ممنوع کنیم.
در ضمن نمیدونم چه چیزی در این آهنگ گفته شده. ولی میدونم ما مسئول عمل دیگران نیستیم. اون پسرها هم خودشون مقصر هستند. کسی را بزور به تجاوز کردن و کشتن دیگران مجبور نکرده اند. البته شاید اگر برای آزادی بیان بخواهیم محدودیت بگذاریم اولین چیز همین تشویق به ظلم و خشونت علیه دیگران باشه.

شما الان مطمئنی فلان حرف غلطه و میگی باید ممنوع باشه(مثلا همین آهنگ درباره زن ستیزی که مثال زدی) ولی معلوم نیست شاید اشتباه کرده باشی. پس هر محدودیتی میتونه پویایی جامعه رو بگیره و راه رو به حقیقت های جدید ببنده.