ﺩﺭ ﺍﺳﻼﻡ – ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ - ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻳﻲ ﻃﻨﺰﺁﻣﻴﺰ ﻣﻜﺮﺭﺍ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﺷﺪﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﻪ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﻲﻓﻜﺮﻱ ﻭ ﺑﻲﻋﻘﻠﻲ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﻭﺭﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻳﻲ ﻣﺜﻞ ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﻳﻲ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺍﺟﻨﻪ ﻭ ﻏﻮﻻﻥ ﻭ ﺩﻳﻮﺍﻥ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻱ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﻳﻚ ﺷﺐ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻥ ﻳﻮﻧﺲ ﺩﺭ ﺷﻜﻢ ﻧﻬﻨﮓ، ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺷﺪﻥ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ، ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﻣﻮﺳﻲ ﻭ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺼﺮﻳﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﻭ ﻛﺸﺘﻲﺍﺵ، ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﺭﻭﺕ ﻭ ﻣﺎﺭﻭﺕ، ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ، ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺯﻳﻨﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ... ﻫﻤﮕﻲ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎﻳﻲ ﺧﺮﺍﻓﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﻨﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﻳﻦﻣﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﺯﺩﻥ ﻳﻚ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﺪﻭﻥ ﭼﻮﻥ ﻭ ﭼﺮﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ . ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺑﻪ ﻧﻜﺎﺕ ﺧﻨﺪﻩﺩﺍﺭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥﻫﺎ، ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺒﻪﻱ ﻃﻨﺰ ﺑﻴﺸﺘﺮﻱ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﻭ ﺁﻥ ﻛﺸﺘﻲ ﻛﺬﺍﻳﻲ ﻭ ﺁﻥ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺧﺎﻧﻤﺎﻥﺑﺮﺍﻧﺪﺍﺯ ! ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﭘﺲ ﺍﺯ 900 ﺳﺎﻝ ﺩﻋﻮﺕ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﭘﺮﺳﺘﻲ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﺒﺮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻋﺪﻩﻱ ﻛﻤﻲ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﺮﻭﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪﺍﺵ ﺳﺮ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﻡ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ 900 ﺳﺎﻝ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺣﺮﻑﻫﺎﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻋﺬﺍﺑﻲ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﺣﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﺣﻴﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺴﺎﺯ ﺑﻘﻴﻪﺍﺵ ﺑﺎ ﻣﻦ ! ﻭ ﺍﻳﻦﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﻭﺳﻂ ﺻﺤﺮﺍﻱ ﺑﻲﺁﺏ ﻭ ﻋﻠﻒ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻛﺸﺘﻲ ﺷﺪ ﻭ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻬﻴﺎ ﻛﺮﺩ ! ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺘﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﻣﻲﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻮﺡ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻳﺶ ﺩﺭﺍﺯﺵ ﻣﺘﻠﻚ ﻣﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻲ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻧﻮﺡ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺘﻠﻚﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻤﻲﺩﺍﺩ ﻳﺎ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻳﻚ ‏« ﺑﻴﺸﻴﻦ ﺑﻴﻨﻴﻢ ﺑﺎ ‏» ﺍﻛﺘﻔﺎ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺷﻜﻢ ﺣﺮﻓﻲ ﻧﻤﻲﺯﻧﺪ ﻭ ﻻﺑﺪ ﺩﻟﻴﻠﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺎﺭ ﻣﺴﺨﺮﻩﺍﻱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ! ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻛﺸﺘﻲ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ ﺗﺎ ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﻧﻮﺡ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺮﺳﻴﺪ : ‏« ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﺱﻣﺎﺳﻚ ﭼﻜﺎﺭ ﻛﻨﻢ؟ ‏» ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺳﺒﺤﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ‏« ﻛﺎﺭﺕ ﺩﺭ ﺍﻭﻣﺪ ! ﺍﻻﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﻱ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﻧﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻲ ﺑﻴﺎﺭﻱ ﺗﻮ ﻛﺸﺘﻲ ﺟﺎ ﺑﺪﻱ «! ﻭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﻛﻠﻪﻱ ﻛﭽﻞﺍﺵ ﺭﺍ ﺧﺎﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﻳﻚ ﻛﻤﻲ ﭼﭗﭼﭙﻜﻲ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ‏« ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺟﻨﺲﺍﺵ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﻧﻪ؟ «! ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺻﺎﻋﻘﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﻣﻴﻠﻴﻤﺘﺮﻱ ﺍﺯ ﺑﻴﺦ ﮔﻮﺵﺍﺵ ﺭﺩ ﺷﺪ ﺣﺴﺎﺏ ﻛﺎﺭ ﺩﺳﺖﺍﺵ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ ﻛﻪ ﺑﻴﻔﺘﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ . ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺩﺭ ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﻨﮕﻮﺋﻦ ﻭ ﺧﺮﺱ ﻗﻄﺒﻲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﻄﺐ ﺳﻔﺮ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻔﺮﺵ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﺮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﻱ ﺟﺎﻧﻮﺭﻱ ﺁﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ﺍﻧﺠﺎﻣﻴﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺁﻓﺮﻳﻘﺎ ﭼﻪ ﻣﺴﻴﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﻴﺎ ﻭ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﻛﺎﻧﮕﻮﺭﻭ ﻃﻲ ﻛﺮﺩ ﻭ ﻳﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ 12 ﻫﺰﺍﺭ ﮔﻮﻧﻪﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮﺭﭼﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﺩﺁﻭﺭﻱ ﻛﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻋﻴﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻱ ﻧﻜﺎﺕ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﺎﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻓﻴﻠﻢﻫﺎﻱ ﻟﻮﺭﻝ ﻭ ﻫﺎﺭﺩﻱ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻓﻴﻠﻢ ﻛﻤﺪﻱ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻧﻮﺡ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺪﺕﻫﺎﻱ ﻣﺪﻳﺪ ﺳﻮﮊﻩﻱ ﺧﻨﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ! ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﻱ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﻮﺡ : ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎﺕ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ﻃﻮﻝ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﻮﺡ ﻣﻌﺎﺩﻝ 150 ﻣﺘﺮ، ﻋﺮﺽ ﺁﻥ 25 ﻣﺘﺮ ﻭ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉﺍﺵ 15 ﻣﺘﺮ ﺑﻮﺩﻩ . ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺮﺷﻪﻱ ﻛﺸﺘﻲ ﻣﺴﺎﺣﺘﻲ ﻣﻌﺎﺩﻝ 3750 ﻣﺘﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺽ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲ 5 ﻃﺒﻘﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺯﻳﺮﻳﻦ ﻋﺮﺷﻪ ﺍﺯ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻋﺮﺷﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‏( ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﻨﺤﻨﻲ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺩﻳﻮﺍﺭﻩ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﺍﺧﻞ ‏) ﻭ ﺑﺎ ﺍﺭﻓﺎﻕ ﺯﻳﺎﺩ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻫﺮ ﻃﺒﻘﻪ ﺭﺍ 3000 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﻓﺮﺽ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﻪ ﺯﻳﺮﺑﻨﺎﻳﻲ 15000 ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻌﻲ ﻣﻲﺭﺳﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﺎﻱ ﺩﺍﺩﻥ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻋﻼﻭﻩﻱ ﻧﻮﺡ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﺍﺵ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻤﻲ ﻛﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﺭﺳﺪ ! ﻫﻤﺰﻳﺴﺘﻲ ﻣﺴﺎﻟﻤﺖﺁﻣﻴﺰ ﺟﺎﻧﻮﺭﺍﻥ : ﻛﺎﺭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﻛﺮﺩ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺣﺮﻑﺷﻨﻮ ﻭ ﺧﺪﺍﺷﻨﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮﺩ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﻑ ﻧﻮﺡ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﻮﺵ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻓﻌﻼ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﻮﺩ ! ﻏﺬﺍﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ : ﭼﻮﻥ ﻧﻮﺡ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﻃﺒﻴﻌﺘﺎ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﮔﻮﺷﺘﺨﻮﺍﺭﻱ ﻣﺜﻞ ﺷﻴﺮ ﻭ ﭘﻠﻨﮓ، ﺧﺮﮔﻮﺵ ﻭ ﺁﻫﻮ ﭘﻴﺸﻜﺶ ﻛﻨﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺍﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺟﺮ ﻣﻌﻨﻮﻱ ﻭ ﺍﺧﺮﻭﻱ ﺑﺮﺩﻩﺍﻧﺪ، ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﮔﻮﺷﺘﺨﻮﺍﺭﺍﻥ ﺭﺿﺎﻳﺖ ﺩﺍﺩﻩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﺮ ﺑﺰ ﻭ ﺷﺘﺮ ﻧﻮﺵ ﺟﺎﻥ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻧﻮﺡ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎﺑﺖ ﺁﺫﻭﻗﻪﻱ ﭼﻨﺪﺻﺪﻫﺰﺍﺭ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺫﺍﺋﻘﻪﻱ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻏﺬﺍﻱ ﻣﻄﻠﻮﺏ ﺁﻥ ﺟﺎﻧﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺪﺕ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﻌﻨﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺧﺮﮔﻮﺵ ﻫﻮﻳﺞ، ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻨﻜﺒﻮﺕ ﻣﮕﺲ، ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﻣﻮﺯ، ﺑﺮﺍﻱ ﺍﺳﺐ ﻳﻮﻧﺠﻪ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﮔﻮﻧﻪﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻏﺬﺍﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺭﺍ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ! ﭼﺮﺍﻳﻲ ﻋﺬﺍﺏ ﺗﻮﻓﺎﻥ : ﺍﺻﻼ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻲﺷﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﻲﻛﺮﺩ؟ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﻧﻮﺡ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎﻱ ﻣﺎﻫﻮﺍﺭﻩﺍﻱ ﺩﺳﺘﺮﺳﻲ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﻧﻴﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺧﻮﺩ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﻋﻮﺕﺍﺵ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻗﻮﻡ ﻳﺎ ﻧﻬﺎﻳﺘﺎ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻣﻲﺷﺪﻩ، ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺳﺮﭘﻴﭽﻲ ﻳﻚ ﻋﺪﻩ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻌﺪﻭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﻧﻴﺎ ﻋﺬﺍﺏ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ؟ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﭼﻪ ﮔﻨﺎﻫﻲ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﻛﺸﺘﻪ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﺁﻥﻗﺪﺭ ﺑﻲﺣﻮﺻﻠﻪ ﻭ ﻋﺼﺒﺎﻧﻲ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﺸﻚ ﻭ ﺗﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺴﻮﺯﺍﻧﺪ؟ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺯﻳﺴﺘﺎﻥ : ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺭﺍ ﻋﺬﺍﺏ ﻛﻨﺪ ﺁﻳﺎ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺯﻳﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺳﻴﻞ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻣﺎﻫﻴﺎﻥ ﻭ ﺁﺑﺰﻳﺎﻥ ﻭ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﺍﺯ ﺩﻭﺯﻳﺴﺘﺎﻥ ﺷﻮﺩ ! ﺁﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﻓﻜﺮ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺭﺍ ﻧﻜﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ؟ ﭼﻮﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭﻱ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻮﺡ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﻬﻨﮓ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺒﺮﺩ ! ﺁﺏﻫﺎ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺁﻣﺪ : ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺁﺑﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺛﺎﺑﺖ ﺍﺳﺖ . ﺁﺏ ﺩﺭﻳﺎﻫﺎ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺁﺏﻫﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺩﺭﻳﺎ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﭼﺮﺧﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺁﺏ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻜﻠﻲ ﻛﻪ ﻫﻴﭻ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﻲ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺳﻴﻞ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺣﺪﻭﺩ 8000 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﻫﻴﭻ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﺣﺘﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻗﻠﻪﻱ ﺍﻭﺭﺳﺖ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻫﺠﻮﻡ ﺳﻴﻞ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﻧﺪ ! ﺣﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﺣﺠﻢ ﺁﺏ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﺴﺎﻟﻪﺍﻱ ﺍﺳﺖ ﭼﻮﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﺮﺽ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻦ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻓﺮﻭﺭﻳﺨﺘﻪ ﺗﺎ ﻭﻋﺪﻩﻱ ﻋﺬﺍﺏ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻤﻠﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ! ﺍﻣﻜﺎﻥﭘﺬﻳﺮﻱ ﺗﻮﻓﺎﻥ : ﺣﺎﻝ ﻓﺮﺽ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﺍﺻﻼ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﺍﺯ ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ ﭼﻬﻞ ﺷﺒﺎﻧﻪﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺁﻳﺎ ﭼﻬﻞ ﺷﺒﺎﻧﻪﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺭﺍ ﺳﺒﺐ ﺷﻮﺩ ﻳﺎ ﻧﻪ . ﺍﮔﺮ ﻫﻤﺎﻥﻃﻮﺭ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﺏ ﺭﺍ 8000 ﻣﺘﺮ ﻓﺮﺽ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪﺭﻭﺯ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ 200 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻ ﺑﻴﺎﻳﺪ ! ﺣﺘﻤﺎ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺯﻧﺪﮔﻲﺗﺎﻥ ﺷﺎﻫﺪ ﺑﺎﺭﺵﻫﺎﻱ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻩﺍﻳﺪ . ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺜﺎﻝ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺎﺭﺵ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺣﺪﻭﺩ 4 ﺭﻭﺯ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺷﻴﺐﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﺟﻨﻮﺏ، ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺳﻴﻞ ﻣﺨﺘﺼﺮﻱ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪﻱ ﭘﻴﺮﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﺩ ﺷﺎﻫﺪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺭﺗﻔﺎﻋﻲ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﻣﺘﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ﺷﺎﻳﺪ ﺩﻩ ﻣﺘﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲﻛﺮﺩ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ . ﺗﺎﺯﻩ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺁﺏﻫﺎﻳﻲ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺷﻬﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﻣﺘﺮ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﻣﺮﻛﺰ ﺷﻬﺮ ﻫﻴﭻ ﺳﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻧﻴﻔﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ . ﺳﻄﺢ ﺁﺑﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺳﻴﻞ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ ﺭﺍ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻨﻄﻘﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﻨﻴﻢ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺁﺏ ﺩﺭ ﻛﻞ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ 5 ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺭﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﻗﺎﻋﺪﺗﺎ ﺩﺭ ﻃﻲ ﭼﻬﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺳﻄﺢ ﺁﺏ ﻣﻲﺑﺎﻳﺪ 800 ﻣﺘﺮ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ! ﺑﺎ ﻳﻚ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪﻱ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﻢ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﺑﺎﻳﺪ 16000 ﺑﺎﺭ ﺳﻬﻤﮕﻴﻦﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺵ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ! ﺣﺎﻝ ﻳﻚ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺩﻫﻴﻢ، ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﻫﺮ 8 ﻗﻄﺮﻩﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻳﻚ ﻣﻴﻠﻲﻟﻴﺘﺮ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺷﺪﺕ ﺑﺎﺭﺵ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﻧﻮﺡ ﺩﻭ ﻟﻴﺘﺮ ﺑﻪ ﺍﺯﺍﻱ ﻫﺮ ﻗﻄﺮﻩ ﺑﻮﺩﻩ ! ﺣﺎﻻ ﺣﺠﻢ ﺩﻭ ﻟﻴﺘﺮ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﻣﺠﺴﻢ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﻓﺎﺻﻠﻪﻱ ﻗﻄﺮﻩﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻳﺪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﻭ ﺑﺒﻴﻨﻴﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﺻﻼ ﺩﺭ ﻓﺎﺻﻠﻪﻱ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺩﻭ ﻟﻴﺘﺮ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺟﺎ ﺩﺍﺩ؟ ! ﺣﺎﻝ ﺍﺻﻼ ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﻓﺮﺽ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﻗﻀﻴﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪﻱ ﻣﻬﻢ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﻛﺸﺪ . ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﻮﺩ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﻄﺮﻩﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ، ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻳﻚﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻓﺎﺻﻠﻪﻱ ﺑﻴﻦ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻗﻄﺮﻩﻱ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺩﻭ ﻟﻴﺘﺮ ﺁﺏ ﭘﺮ ﻛﻨﺪ ! ﻳﻌﻨﻲ ﻓﺮﺽ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩﺍﻳﺪ ﻭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺳﻘﻒ ﺑﺎﻻﻱ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻛﻒ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﺳﺖ ﺭﻳﺰﺵ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﺏ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﻳﻚﺩﻓﻌﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻟﻲ ﻣﻲﺷﻮﺩ ! ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺎﻟﺘﻲ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﻧﻴﺴﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﻪﻱ ﺍﻭﻝ ﻭﺯﻥ ﺁﺏ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻟﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ ! ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻫﺮ ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ ﺁﺏ ﻫﺰﺍﺭ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻡ ﻭﺯﻥ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﻱ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻴﺴﺖ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﺘﺮ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻭ ﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ . ﻳﻌﻨﻲ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ 2000 ﻣﺘﺮ ﻣﻜﻌﺐ ﮔﻨﺠﺎﻳﺶ ﺁﺏ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﻭﺯﻧﻲ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺩﻭ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ . ﺣﺎﻝ ﺣﺠﻢ ﺁﺏ ﻳﻚ ﺍﺳﺘﺨﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ 8000 ﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻛﻨﻴﺪ ﺁﻥﻭﻗﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﻲﺷﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺑﻠﻜﻪ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻟﻪ ﺷﺪﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﻟﻲ ﺷﺪﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺵ ﻧﻴﺎﺯ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻗﺎﻳﻖ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺯﻳﺮ ﻓﺸﺎﺭ ﺣﺠﻢ ﺁﺏ ﻟﻪ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ . ﺁﻥﻭﻗﺖ ﻳﻚ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﭘﻴﺶ ﻣﻲﺁﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﻮﺡ ﻭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥﺍﺵ ﺯﻳﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺧﺮﺩ ﻭ ﺧﻤﻴﺮ ﻧﺸﺪﻩﺍﻧﺪ؟ ! ﭼﻨﻴﻦ ﺣﺠﻢ ﺁﺑﻲ ﺣﺘﻲ ﻣﺪﺭﻥﺗﺮﻳﻦ ﻛﺸﺘﻲﻫﺎﻱ ﺍﻣﺮﻭﺯﻱ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻏﺮﻕ ﻣﻲﻛﻨﺪ . ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ : ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺁﻥﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﻜﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺎﺑﻘﻲ ﺭﺍ ﻫﻼﻙ ﻛﻨﺪ . ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎ ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥﺁﻭﺭﻧﺪﮔﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻧﺠﺎﺕ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﭼﻪ ﻓﺎﻛﺘﻮﺭﻱ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﻣﻼﻙ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺁﻥ ﺟﻔﺘﻲ ﻛﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻪ؟ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻛﻔﺮ ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﻼﻙ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﭘﺲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺍﺯ ﺭﻭﻱ ﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﻣﻲﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﺁﻥﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪﻧﺪ ﺍﺭﺟﺤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻫﻼﻙ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻭ ﺑﻲﻋﺪﺍﻟﺘﻲ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺧﺪﺍ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ . ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﻀﻲﻫﺎ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﻟﻴﻞﺗﺮﺍﺷﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﻼﻙ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺳﺎﻟﻢﺗﺮ ﻭ ﻗﻮﻱﺗﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺁﻥﻭﻗﺖ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺟﺎﻱ ﭘﺮﺳﻴﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﻧﻮﺡ ﺗﻤﺎﻡ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﻭﻱ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﻌﺎﻳﻨﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﻋﻘﺮﺏ ﺍﺯ ﺑﻘﻴﻪ ﺳﺎﻟﻢﺗﺮ ﻭ ﻗﻮﻱﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟ ! ﺷﺎﻳﺪ ﻫﻢ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺍﻧﺎﻱ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﻗﻮﻱﺗﺮ ﻭ ﺳﺎﻟﻢﺗﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻛﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﻧﻮﺡ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﻛﺸﺘﻲ ﺷﻮﻧﺪ ! ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﻭ ﺧﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻛﺎﺭﻱ ﻗﺎﺩﺭ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﻳﻚ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻢ ﺟﺎﻱ ﭘﺮﺳﺶ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺩ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﻭ ﺯﺣﻤﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻛﻪ ﻛﺸﺘﻲ ﺑﺴﺎﺯﻧﺪ ﻭ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺟﻤﻊﺁﻭﺭﻱ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﭼﻬﻞ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻭ ... ؟ ﻣﮕﺮ ﻣﻮﺳﻲ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﻋﺬﺍﺏﻫﺎﻱ ﺩﻩﮔﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﻠﺖ ﻣﺼﺮ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﺮﺩ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻣﻌﺠﺰﺍﺕﺍﺵ ﺍﻳﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺷﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﺭﺷﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎﻱ ﻣﺼﺮﻱ ﺭﺍ ﻫﻼﻙ ﻛﺮﺩ؟ ﭘﺲ ﺁﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻮﺡ ﻫﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﻤﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻧﺴﺎﻥﻫﺎﻱ ﻛﺎﻓﺮ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﻛﺮﻩﻱ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻳﻚ ﺟﻔﺖ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﻫﻼﻙ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﺩﺭﺩﺳﺮ ﻧﻴﺎﻧﺪﺍﺯﺩ؟ ! ﺷﺎﻳﺪ ﻛﺴﻲ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﻧﺰﻭﻝ ﺗﻮﻓﺎﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﺒﺮﺕ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﻲﺷﺪ ﺁﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﻲ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﺯﻣﻴﻦ ﻋﺒﺮﺕ ﺑﮕﻴﺮﻧﺪ؟ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺳﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺒﺮﺕﺁﻣﻮﺯ ﺑﺎﺷﺪ؟