من فکر می‌کنم باخت تیمهای اسپانیایی از تیمهایی آلمانی بیش از آنکه نشان دهنده‌ی ضعف اولی باشد نشانگر قدرت دومی‌ست. آلمانی‌ها از جام جهانی به این سو یک فوتبال بسیار بکر و دوست‌داشتنی ارائه می‌کنند که به راستی شگفت آورست. نه آن بازی خشک و بی‌روح و نفرت‌انگیز آلمانی(مثل سگ سمجی که به یک سوراخ می‌چسبد و آنقدر به آن می‌سپوزد تا راه خود را باز بکند)، نه بازی مسخره‌ی «تیکی‌تاکا»ی اسپانیایی‌ها، یک ترکیبی از هر دو، بعلاوه‌ی استفاده از بازیکنان خلاق! این یکی را تابحال کسی از فوتبال آلمان ندیده بود و چیز یکسره جدیدی‌ست، بازیکنی مثل اوزیل پیش از این منحصر بود به فوتبال انگلستان و فرانسه، و آلمانها اگرهم داشتند از او استفاده نمی‌کردند(نام سباستین کهل با زنگ ناجوری به ذهن می‌رسد)چون بازی انفجاری و تغییر جریان بازی با برنامه‌ریزی دقیقه به دقیقه‌ی فوتبال تضاد دارد. کلا من به عنوان طرفدار سنتی فوتبال انگلستان و کسی که باید طبیعتا از آلمانها بیزار باشد، از این فوتبال جدید خیلی بیشتر از تیکی‌تاکا خوشم می‌آید!