David Hume نوشته: این مساله آن لحظه irrelevant است ، آیا زمانی‌ که مثلا فرزند شما ۴۵ دقیقه زمان برای زندگی‌ دارد ، شما به اینکه آیا با شکنجه آدم ربا اعلامیه جهانی‌ حقوق بشر را را نقض خواهید کرد موضوع اصلی‌ فکری شما هست یا نجات جان فرزندتان؟

این همانجور که فُلانی بالا گفت یک نمونه احساسی است و ما هنگام قانون‌گذاری باید از خرد بهره میگیریم، نه به احساسهای خشم و انتقام بپردازیم.

اگر شما پدر این فرزند بودید من به شما حق قانون‌شکنی برای خودتان را (با پذیرش پادافره کار) میدهم، ولی اگر کار دست نهاد قانونی بود نمیخواهم احساساتی شده و کار نابخردانه بکند!