sonixax نوشته: متاسفانه هنردوستان ایرانی فقط اون بخش پررنگ رو هنر میدونند !

آره
فقط تو یه فیلم دنبال اینن که فیلم چی گفت ؟ مفهومش چی بود ؟ حاوی چه پیامی بود ؟
فیلمی که فقط در جهت اثرگذاری به عواطف و احساسات ساخته بشه و چندان مفهومی نباشه رو نمی پسندن !
به دید من همین که یه فیلم ذهنتونو برای مدت ها درگیر میکنه تو هدف خودش موفق بوده و بســـ... ؛

Nocturne نوشته: کل هدف من از این بحث این بود که بگویم چون شما درک خوب و معقولی از منطق و دانش های دیگر دارید دلیل نمیشود درک درستی از هنر هم داشته باشید، استفاده از منطق برای درک تمامی چیزها کافی نیست، مثلا شما از سمفونی های بتهون ممکن است لذت ببرید ولی نمی توانید آن را متر کنید و فقط این را میدانید که لذت میبرید، این مزخرفات در مورد اینکه تماشاچیان آن را هو کردن و غیره هم همان مغلطه ی توسل به اکثریت است که البته باید گفت کسانی که بدون داشتن شناخت از این کارگردان رفتند و فیلمش را دیده اند خودشان احتیاج به هو شدن دارند.

یادمون نره همین فیلم های تجاری و پولساز بودند که تکنولوژی رو وارد سینما کردند و سینما رو به این جایی الان هست رسوندن
همین فیلمهای تجاری سینما را به اینجا رسانده اند؟ خوب شد گفتید و گرنه تا آخر عمر می ماندیم سینما از کجا امده و کی آن را به اینجا رسانده. سینما ترکیبی است از هنرهای مختلف از قبیل نقاشی، موسیقی، تئاتر و... است که تمامی این هنرها قبل از به وجود آمدن سینما وجود داشته اند و در واقع سینما ترکیبی از تمام این هنرها است، و اینها هستند که شالوده ی سینما محسوب میشوند و حال شما بعد از دیدن چهار تا فیلم هیجان انگیر واقعا فکر میکنید از تمام این هنرها سر در میاورید و میتوانید در مورد خوب یا بد بودن یک فیلم و ارزش آن نظر درستی داشته باشید؟

It would be possible to describe everything scientifically, but it would make no sense; it would be without meaning, as if you described a Beethoven symphony as a variation of wave pressure. ― Albert Einstein

ما نگفتیم که آنچه ان دسته هنر میداند هنر نیست،آن دسته مد نظر هستند که خود را عقل کل میدانند و میگویند آنچه بقیه از آن لذت میبرند هنر نیست.
جناب انیشتین هم اگر با نروساینس و داده های دانش امروزی دسترسی داشت شاید از این حرفها نمیزد.

Russell نوشته: آن دسته مد نظر هستند که خود را عقل کل میدانند و میگویند آنچه بقیه از آن لذت میبرند هنر نیست.

هنر نیست راسل جان گرامی، کالایی برای سرگرمی‌ست. از بعد هنری، تمام آنچه دوستان اینجا معرفی کرده‌اند زباله است:e058:
البته نداشتن سلیقه‌ی هنری در پیوند با سینما جرم یا حتی کاستی نیست، فقط لذتی بسیار برجسته و به یاد ماندنی را از دست می‌دهید. من هرگز از ستایش زباله‌های تصویری تحت عنوان «فیلم»(یا از آنهم بدتر، فیلم خوب)ناراحت یا عصبانی نمی‌شوم، نیازی هم نمی‌بینم که مثل دوستمان نوکتورن از سلیقه‌ی سینمایی کسی انتقاد بکنم، به هر حال خاصیت سرگرم‌کننده‌ی تصاویر متحرک آنقدر بوده که هنر را به حاشیه رانده و پیدا کردن فیلم خوب کاری‌ست بسیار دشوار. اما کوشیدن برای «روشنفکرنما» جلوه دادن کسانی که از هنر ناب سینما لذت می‌برند کمی گام در راه خطا گذاشتن است.

Ouroboros نوشته: هنر نیست راسل جان گرامی، کالایی برای سرگرمی‌ست. از بعد هنری، تمام آنچه دوستان اینجا معرفی کرده‌اند زباله است
البته نداشتن سلیقه‌ی هنری در پیوند با سینما جرم یا حتی کاستی نیست، فقط لذتی بسیار برجسته و به یاد ماندنی را از دست می‌دهید. من هرگز از ستایش زباله‌های تصویری تحت عنوان «فیلم»(یا از آنهم بدتر، فیلم خوب)ناراحت یا عصبانی نمی‌شوم، نیازی هم نمی‌بینم که مثل دوستمان نوکتورن از سلیقه‌ی سینمایی کسی انتقاد بکنم، به هر حال خاصیت سرگرم‌کننده‌ی تصاویر متحرک آنقدر بوده که هنر را به حاشیه رانده و پیدا کردن فیلم خوب کاری‌ست بسیار دشوار. اما کوشیدن برای «روشنفکرنما» جلوه دادن کسانی که از هنر ناب سینما لذت می‌برند کمی گام در راه خطا گذاشتن است.

:e303:
نه امیر جان من چکار دارم به لذت بردن دیگران و برچسب زدن بکسی بخاطر آن،آن دیگران هستند که به لذت بقیه کار دارند
جدا از اینها از دید فرگشتی هم بنظر میرسد لذت مخاطب در هنر بسیار موثر بوده.

Russell نوشته: ما نگفتیم که آنچه ان دسته هنر میداند هنر نیست،آن دسته مد نظر هستند که خود را عقل کل میدانند و میگویند آنچه بقیه از آن لذت میبرند هنر نیست.
جناب انیشتین هم اگر با نروساینس و داده های دانش امروزی دسترسی داشت شاید از این حرفها نمیزد.

شما بدون اینکه به این موضوع فکر کرده باشید میگویید هنر چیزی سلیقه ای است و قابل قضاوت نیست، بگذارید چند مثال بزنم، فرض کنید در فیلمی یک موسیقی باید احساس ترس و نگرانی را در تماشاچی به وجود بیاورد و بیاییم جای آن اهنگ شجریان پخش کنیم، فرض کنید بازیگری باید نقش یک انسان بدون اعتماد به نفس و عصبی را بازی کند ولی حرکاتش کاملا مصنوعی از آب در می آیند و مسائلی از این دست، حال کسانی هستند که سال ها در این مورد تجربه دارند بازی های مختلف را دیده اند موسیقی های متن مختلف را شنیده اند آیا چنین افرادی نمیتوانند در مورد کیفیت یک اثر هنری قضاوت کنند؟ اگر اینطور است پایه و اساس تمام آثار هنری و جوایز هنری از بیخ و بن کشک است، لذت بردن از یک فیلم بسیار با ارزش هنری دادن به یک اثر تفاوت دارد، این را تا خودتان آن را تجربه نکنید متوجه نمیشوید، من هم وقتی تازه شروع کردم مرتب فیلم دیدن بسیار از فیلمهای هیجانی اکشن و... لذت میبردم که البته هیچ مشکلی هم وجود ندارد، ولی بعد از دیدن حدود 200 فیلم دیگر هر فیلمی نمیتواند به راحتی شما را راضی کند یا بعد از دیدن 1000 فیلم شما دیگر به جزئیات بسیار ریزی توجه میکنید که به هیچ عنوان به چشم تماشاچی بی تجربه نمی آید. موضوع دیگر اینکه بعضی چیزها هستند که شما آن را در یک اثر سینمایی برای اولین بار دیدید و خیلی از آن لذت میبرید ولی بعد از مدتی میبینید فیلمهای تجاری همان ها را تکرار و تکرار میکنند و این موضوع شدیدا برایتان خسته کننده خواهد شد.

Nocturne نوشته: کل هدف من از این بحث این بود که بگویم چون شما درک خوب و معقولی از منطق و دانش های دیگر دارید دلیل نمیشود درک درستی از هنر هم داشته باشید، استفاده از منطق برای درک تمامی چیزها کافی نیست، مثلا شما از سمفونی های بتهون ممکن است لذت ببرید ولی نمی توانید آن را متر کنید و فقط این را میدانید که لذت میبرید

هدف من هم این بود که به بگم شما روی چه حسابی فکر میکنید که از هنر سر در میارید؟
یعنی اگر من فیلمی ببینم که از دیدنش بهم حالت تهوع دست بده ولی بگم به به و چه چه عجب فیلم زیبایی بود از هنر سر در میارم؟

نقل قول:این مزخرفات در مورد اینکه تماشاچیان آن را هو کردن و غیره هم همان مغلطه ی توسل به اکثریت است که البته باید گفت کسانی که بدون داشتن شناخت از این کارگردان رفتند و فیلمش را دیده اند خودشان احتیاج به هو شدن دارند.

مگر ما داریم بحث فلسفی درباره ی موضوعی میکنیم که سفسطه کنیم؟ معیار اندازه گیری فیلم خوب چیست؟ وقتی تماشاگر از فیلم خوشش نیاد پس کارگردان فیلم رو برای چه کسی ساخته؟ یک فیلم ساخته که خودش بشینه تماشا کنه و خوشش بیاد؟
فیلم AntiChrist یکی از بی محتوا ترین و سادیسمی ترین فیلم هایی بود که من دیده ام که به کل با تمام اون پیش فرض هایی که من درباره ی این فیلم داشتم که اکثرا بخاطر اسمش بود فرق داشت. این که شما از همچین فیلم مزخرفی اینطور دفاع میکنید مشخصه که کاملا!! از سینما سر در میارید

Nocturne نوشته: همین فیلمهای تجاری سینما را به اینجا رسانده اند؟ خوب شد گفتید و گرنه تا آخر عمر می ماندیم سینما از کجا امده و کی آن را به اینجا رسانده. سینما ترکیبی است از هنرهای مختلف از قبیل نقاشی، موسیقی، تئاتر و... است که تمامی این هنرها قبل از به وجود آمدن سینما وجود داشته اند و در واقع سینما ترکیبی از تمام این هنرها است، و اینها هستند که شالوده ی سینما محسوب میشوند و حال شما بعد از دیدن چهار تا فیلم هیجان انگیر واقعا فکر میکنید از تمام این هنرها سر در میاورید و میتوانید در مورد خوب یا بد بودن یک فیلم و ارزش آن نظر درستی داشته باشید؟

چند تا از فیلمهای که کارگردانی کردید رو معرفی کنید تا من برم ببینم چون فکر نمیکنم صرف اینکه شما فیلم های بی سر و ته رو میپسندید پس درک سینمایی تون از بقیه بیشتره

Russell نوشته: :e303:
نه امیر جان من چکار دارم به لذت بردن دیگران و برچسب زدن بکسی بخاطر آن،آن دیگران هستند که به لذت بقیه کار دارند
جدا از اینها از دید فرگشتی هم بنظر میرسد لذت مخاطب در هنر بسیار موثر بوده.

من واقعا نمیفهمم چرا بند کردن به افکار فلسفی و دانشیک یکدیگر کاملا اوکی است ولی بند کردن به سلیقه ی هنری دیگران و اگاه کردن بقیه از این موضوع کار بسیار بدی است و شخصی که این کار را میکند عقل کل و حسود و... است، البته شما اولین آتئیستی نیستید که مشاهده کردم در یک زمینه ی فکری روشن و منطقی و در بقیه ی زمینه های فکری عوامانه فکر میکند.

نقل قول:هدف من هم این بود که به بگم شما روی چه حسابی فکر میکنید که از هنر سر در میارید؟
یعنی اگر من فیلمی ببینم که از دیدنش بهم حالت تهوع دست بده ولی بگم به به و چه چه عجب فیلم زیبایی بود از هنر سر در میارم؟

نخیر، شما باید بفهمید رسالت همه ی فیلمها این نیست که شما از آن لذت ببرید، بعضی از فیلم ها حال شما را به هم خواهند زد ولی این چیزی از ارزش آنها کم نمیکند، قرار نیست تمام فیلمها احساس خوبی در فرد ایجاد کنند تا با ارزش شوند، نمونه های آن هم سالو یا همین انتی کرایست است.

نقل قول:مگر ما داریم بحث فلسفی درباره ی موضوعی میکنیم که سفسطه کنیم؟ معیار اندازه گیری فیلم خوب چیست؟ وقتی تماشاگر از فیلم خوشش نیاد پس کارگردان فیلم رو برای چه کسی ساخته؟ یک فیلم ساخته که خودش بشینه تماشا کنه و خوشش بیاد؟
فیلم AntiChrist یکی از بی محتوا ترین و سادیسمی ترین فیلم هایی بود که من دیده ام که به کل با تمام اون پیش فرض هایی که من درباره ی این فیلم داشتم که اکثرا بخاطر اسمش بود فرق داشت. این که شما از همچین فیلم مزخرفی اینطور دفاع میکنید مشخصه که کاملا!! از سینما سر در میارید

بله من دفاع میکنم، همان سه دقیقه ی ابتدایی فیلم برای من کافی بود از این فیلم، البته کارگردان این فیلم انسان افسرده ای است و دید سیاهی نسبت به دنیا دارد هر کسی که سراغ فیلمهای او میرود نباید توقعی بیش از این داشته باشد، البته میتوانید در مورد این فیلم نقدهایی هم بخوانید که البته خیلی ها از این فیلم خوششان نیامده ولی این به ارزش هنری فیلم ربطی ندارد.

نقل قول:چند تا از فیلمهای که کارگردانی کردید رو معرفی کنید تا من برم ببینم چون فکر نمیکنم صرف اینکه شما فیلم های بی سر و ته رو میپسندید پس درک سینمایی تون از بقیه بیشتره

حرس نخور جانم فقط کافیه یک نگاهی به رویو های سایت آی ام دی بی در مورد فیلم بیندازید.

sonixax نوشته: دلیل نمیشه کسی که فیلم اکشن دوست داره پس از هنر چیزی سرش نمیشه و کسی که فیلم زجه عوره خوشش میاد آخر اِنده هنره !

راستش من هنوز هم نفهمیدم اصولا روی چه حسابی گفته میشه یک فیلم هنریه و یک فیلم غیر هنری؟ وقتی بزرگترین منتقدان هالیوود هم نتونستن هیچ مرز مشخصی رو بین یک فیلم خوب و یک فیلم بد مشخص کنند؟
من دوستی دارم که جدا از رشته ی فنی که درش مدرک داره سینما و کارگردانی هم خونده و چندتا فیلم هم ساخته و برای جشنواره ها فرستاده. بعضی هاش رو قبول نکردن ولی دو سه تا مستندش جایزه برده. پسر باهوشیه و خیلی فکرهای نابی توی سرش داره فقط امکاناتش کمه و به جرات میگم خیلی از سینما سر در میاره.
اما هیچوقت ندیدم از این فیلم های بند تنبونی و بی سر و ته و به اصطلاح فلسفی تعریف کنه. همیشه هم میگه اینجور فیلم ها و مخصوصا فیلم های ساخته شده ی کارگردانان بلوک شرق آدم رو افسرده و گوشه نشین میکنه و باعث میشه یک موضوع هچل هفت و پوچ مثل کرم بره تو مغز آدم. این عین حرف اون دوستم بود که من توی فیلم واقعا کارشناس میبنمش.

Nocturne نوشته: فرض کنید در فیلمی یک موسیقی باید احساس ترس و نگرانی را در تماشاچی به وجود بیاورد و بیاییم جای آن اهنگ شجریان پخش کنیم،

این میشود نبود هارمونی . نه نبود هنر !

Nocturne نوشته: فرض کنید بازیگری باید نقش یک انسان بدون اعتماد به نفس و عصبی را بازی کند ولی حرکاتش کاملا مصنوعی از آب در می آیند و مسائلی از این دست

خوب این هم میشود انتخاب اشتباه بازیگر ! که از کیفیت کار میکاهد .

Nocturne نوشته: حال کسانی هستند که سال ها در این مورد تجربه دارند بازی های مختلف را دیده اند موسیقی های متن مختلف را شنیده اند آیا چنین افرادی نمیتوانند در مورد کیفیت یک اثر هنری قضاوت کنند؟

قطعن میتوانند ولی نمیتوانند بگوید که فلان اثر هنری نیست !

ببینید یک بار یک شخصی که به یک میمون آموزش نقاشی داده بود آثار میمونش را منتشر میکند . از آنجایی که میمون بدون هدف و همین طوری یک سری خط خطی روی بوم کرده بود خوب یک چیزی شده بود شبیه آثار هنری!!! خفن . همان منتقدین و لباس پاره کردگان داشتند برای آن خود را پاره میکردند و تفسیر میکردند و به به چه چه میکردند . به محض اینکه فهمیدند کار دست انسان نیست و یک میمون آنها را کشیده شد آشغالِ به درد نخور ! کسی که این کار رو کرده بود هدفش نشان دادن طرز فکر پوچِ این دست افراد بود و به خوبی هم این مساله رو نشون داد . کسی که میاد میگه فلان چیز هنری نیست و فلان چیز هنری هست به نظر بنده از همون دست افراده .
هَر چیزی (که در تعریف هنر جای بگیرد) که بتونه در مخاطبش احساس بوجود بیاره هنر است . یکی بهتر و یکی کهتر ولی هر دو هنر هستند . چه فیلم پیانو و چه فیلم اونجرز . هر دو هنر هستند .

Nocturne نوشته: اگر اینطور است پایه و اساس تمام آثار هنری و جوایز هنری از بیخ و بن کشک است، لذت بردن از یک فیلم بسیار با ارزش هنری دادن به یک اثر تفاوت دارد، این را تا خودتان آن را تجربه نکنید متوجه نمیشوید، من هم وقتی تازه شروع کردم مرتب فیلم دیدن بسیار از فیلمهای هیجانی اکشن و... لذت میبردم که البته هیچ مشکلی هم وجود ندارد، ولی بعد از دیدن حدود 200 فیلم دیگر هر فیلمی نمیتواند به راحتی شما را راضی کند یا بعد از دیدن 1000 فیلم شما دیگر به جزئیات بسیار ریزی توجه میکنید که به هیچ عنوان به چشم تماشاچی بی تجربه نمی آید.

بنده هیمن الان در آرشیو فیلمهایم چیزی حدود ۱۵۰۰ فیلم غیر ایرانی دارم و همه را هم دیده ام و هزار بار دیگر هم ببینم خسته نمیشوم ، برای مثال بنده فیلم Animal را بیش از صد بار دیده ام و باز هم میبینم . از هر فیلمی هم که خارج از ژانر هارور باشد لذت میبرم مگر مواردی بسیار خاص ولی در عین حال هم نمیگویم که آن ژانر آثارش بیخودی است و هنری نیست . بنده نمیپسندم . اصولن شکنجه کردن و کشتن افراد را به شیوه های عجیب و غریب نمیپسندم .

در مورد جوایز هم اگر بخواهیم به آنها بسنده کنیم تایتانیک ، آواتار ، پدرخوانده ، Inception ، جدایی نادر از سیمین ، خوابم میاد رضا عطاران و هر فیلمی که جایزه برده پس خیلی کارش درست است .

Nocturne نوشته: موضوع دیگر اینکه بعضی چیزها هستند که شما آن را در یک اثر سینمایی برای اولین بار دیدید و خیلی از آن لذت میبرید ولی بعد از مدتی میبینید فیلمهای تجاری همان ها را تکرار و تکرار میکنند و این موضوع شدیدا برایتان خسته کننده خواهد شد.

این طبیعی است . اسکی رفتن از خلاقیت دیگران آن هم به صورت مکرر آدم را خسته میکند ، نمونه بسیار خوبش تکنیک و نوآوری که در فیلم ماتریکس برای فیلمبرداری ابدا شد .