Tuesday, March 04, 2003
ایران را سراسر کربلا می کنیم
دوست گرامی گیله مرد در پیام خود مینویسد:
شمر جان .
تو كه در صحراى كربلا ، آنطور مردانه و شمر وار !! سر حسین بن على بن ابیطالب بن حمار بن حمار را بریدى ، چرا این ریقوى مافنگى بیمار زین العابدین را
به درك اسفل نفرستادى تا نسل این شجره خبیثه از روى زمین بر داشته شود و ما گرفتار نواده ها ى آن نابكاران نشویم ؟؟؟
فكر نمیكنى بابت این كوتاهى كردن هایت باید ترا مجازات كرد و محكوم ات كرد كه چهار صد بار دور حرم مطهر امام خمینى " م . ج " قدم آهسته راه بروى و
زیر لب سوره " بقره " را براى همه ى گاو هایى كه هنوز به اسلام عزیز اعتقاد دارند بخوانى ؟؟؟
گرامی گیله مرد سبز اندیش
داوریت را در مورد خودمان می پذیریم اما محکومیت را نه، در روز عاشورا زین العابدین ناخوش خود را به موش مردگی زد و از نخستین کسانی بود که لبی به شله زرد سیدالشهدا زد و ما هم ویرا بخشیدیم، اینرا هم بگوییم که هنوز باورمان نمی آید که خود تکثیری میکروبی در توان چنین "جانور ناخوشی" و یا بهتر بگوییم به گفته شما "ریقوی مافنگی" باشد که اینهمه سید پس بیندازد. بهررو این بجای خود که ما کارمان را درست به سرانجام نرساندیم، اما امت شله زرد خور، برهنه خرسند، آخوند نواز و انگل پرور هم این وسط بی گناه نیستند هر سال کرور کرور پول بی زبان، بنام فطریه، خمس و زکات و هزار کوفت زهرمار دیگر به حساب سیدان می ریختند، و همه ساله محرم و صفر را مانند پدر مردگان سر میکردند و از پیر تا جوان سیه می پوشیدند.
شاهان دیوث ایران زمین از دوران صفویه تا این آخری ممد دماغ، که همه ملت ستیز و آخوند پرور بودند، هم این وسط بی گناه نیستند، مگر آن مردک کلاه بردار سر دودمان رضایی ها(پهلوی) که آوازه بیماری زمینخواری اش جهان را گرفته بود به زمینهای موقوفه امام هشتم شیعان جهان نگاهی انداخت و از این هم گذشته مگر هنگامی که کوری و کچلی در ایران بیداد میکرد پول فراوانی از حساب ملت ایران برای بازسازی و طلا کاری گور حسین ابن علی نفرستاد. مگر همین ممد دماغ خود را کمر بسته امام رضا نمی خواند و مگر به دست بوسی آخوندها از بروجردی گرفته تا کاشانی و شریعتمداری نمی رفت، مگر بخشی از بودجه کشوری را به سازمان اوقاف نمی داد که خرج سیدان و سیدزادگان کنند. اصلا چرا دور برویم مگر همینها خوشنامانی که اینروزها سنگ اصلاح طلبی در حکومت اسلامی را به سینه میزنند، کم کمک نواده گان حسین ابن علی کرده و می کنند. خب همه اش که نباید گردن ما بیافتد. با این همه می پذیریم که کارمان را به درستی به پایان نبرده بودیم اما سوگند می خوریم که اینبار کار را یکسره کنیم. و همینجا می گوییم که:
ایران را سراسر کربلا می کنیم.
به همت زنان و مردان آزاده ایرانی، در سراسر ایران زمین و در هر شهر و روستا، بر هر کوی و برزن، کربلایی راه خواهیم انداخت و بر آستین کوته آستینان دستار بند از خرد تا کلان چوب خواهیم کرد.
شمرنامه