shahin نوشته: انصراف !! عجیب است که مربی ها همچین حرفی میزنند ، شخصیت هم اکنون در حال شکل گیری است ،من که میگویم انصراف کار ترسو هاست ، بهتر نیست به بچه ها بیاموزیم قوی باشند و کاری را که شروع کردند تا آخر ادامه دهند و به خاطر ترس از شکست انصراف ندهند ، کتاب چه کسی پنیر مرا جابه جا کرد یک جمله ی به یاد ماندنی داشت : چه میکردیم، اگر نمی ترسیدیم ! ، پیشنهاد من این است که بی توجه به حرف مربیان (!) به بچه هایتان نترس بودن را یاد دهید چرا که شجاعت در خود ذکاوت ، قدرت و جادو دارد! ، به کودکانتان بیاموزید که در نبرد زندگی این قویترها نیستند که همیشه پیروز میشوند ، دیر یا زود آن کسی پیروز است که پیروزی را باور دارد!
برای من برد و باختشان اصلا مهم نبود چون توقع از کودکی که فقط چند ماه بازی می کند نداشتم
ولی استادش چندین مورد از بهترین شاگردانش مثال آورد که با اولین باخت به کل شطرنج را کنار گذاشتند و دیگر بازی نکردند.
وقتی فردی که تجربه ی چندین ساله دارد در این رشته اصرار دارد که آنها انصراف دهند ،منی که در حد ابتدایی از این بازی می دانم طبیعتا سخن او را درست تر می دانم
ولی خب زمان از دست رفت ِ و تا سال آینده تکرار نخواهد شد(گمانم )
البته دخترم در ر رده ی سنی خودش اخر هفته بازی خواهد کرد.
هر چند حتم دارم اگر با کسی بازی کند که هم سطح خودش باشد نیز نخواهد برد چون هنوز مات کردن را به او آموزش نداده اند(در مقطع مقدماتی یک آموزش می بیند)
+
و اما یک سوال:
گویا شطرنج بازی هست که بیشتر افردای را جذب خود می کند که استعداد خوبی دارند نه هوش بالایی
آیا با گذشت زمان و ادامه دادن این رشته به صورت حرفه ای باعث می شود کودک خلاقیت خود را از دست بدهد؟
هنگامی که کسی آگاهانه افکار تو را نمی فهمد
خودت را برای توجیه خسته نکن . . .