یکی از مسائلی که اغلب برای ورزشکاران جای سوال داره و ضمنن در عضله سازی و تمرین هرچه بهتر نقش بسزایی داره، نوشیدن در هنگام تمرین هست. یک تفکر قدیمی و غلط اینه که هنگام ورزش نباید آب نوشید چون باعث دل درد میشه. یادم نمیاد در جام جهانی 2006 بود یا 2002 که فیفا نوشیدن آب را در حین بازی برای بازیکنان بسیار توصیه کرد.

60 درسد وزن بدن آب است. تمرین طولانی (بیش از یک ساعت) باعث تعریق فراوانی میشه. تا 1 درسد وزن بدن گاهی بر اسر تعریق از دست میره. بنابر این برای دچار نشدن به وضعیت دیهیدراته، لازمه آب کافی برای جایگزینی وارد بدن بشه. در بعضی جاها من خوندم که پس از هر 10-15 دقیقه خوبه یک جرعه آب (بین 100 تا 200 سی سی) نوشیده بشه. در صورت کمبود آب ناشی از تعریق، همان بلایی سر انسان میاد که در اسر روزه داری میاد. غلظت خون و فشار به سیستم قلبی عروقی یک نتیجه آنست.

گذشته از این، عضلات به کربوهیدرات نیاز دارند تا انرژی کافی برای فعالیت داشته باشند. نوشیدنی های تجاری ورزشی عمومن حاوی 6 تا 8 درسد کربوهدرات از جمله قندهای خوراکی هستند. در یک دستور معمول، برای هر ساعت ورزش نیاز به 30 تا 60 گرم کربوهیدرات دارید. برای ورزش های بالاتر از یک ساعت، خوردن نوشیدنی حاوی کربوهیدرات شدیدن توصیه میشود. بهترین نوشیدنی برای جبران مافات ورزش، H2O است که با تعداد حبه قند ساده و اندکی نمک تهیه شده است. این بهتر از هر نوشیدنی گران قیمت ورزشی هست که در مغازه ها میتونید تهیه کنید.