نه من دارم درمقابل اون استدلالهایی میگم که از دیدن فجایع و تبعیض و بدبختی های زیاد در جهان استدلال میکنن که پس خدا نمیتونه عادل باشه.
خب ادیان هم که میگن خدا عادله. پس اینطوری یه تناقض در ادیان پیدا میشه.

در برابر اون استدلال اگر بخوای حساب کنی میشه این نظام رو بعنوان یک پاسخ احتمالی آورد. یعنی ثابت میکنه که اینطور نیست که خدا، به فرض وجود، نمیتونه به هیچ شکلی عادل باشه و لزوما با واقعیت های جهان در تضاد قرار میگیره.

قصد اثبات خدا یا صفاتش نیست.
قصد اینکه که بگیم، به فرض که خدای عادلی موجود باشد، امکان تطابق واقعیتهای جهان با صفات ادعا شده درمورد او وجود دارد.

این استدلال در همین حده فقط بصورت درونی و محدود و مقطعی برای حل یک مورد خاص.
چون حساب کنی خداناباوران و بی دین ها خودشون به این استدلال تضاد واقعیت های جهان با عدالت خدا بارها اشاره میکنن. یعنی اونا هم دارن یه استدلال درونی و محدود و مقطعی رو میارن؛ پس مخالفان هم میتونن به همون شکل در همون شکل درونی و محدود و مقطعی، استدلال مخالف بکنن به کمک نظام زندگیهای چندگانه.